Inside My Mind - Lothlorien

As voices of the night call me

I walk into the eternal flame

I feel it burning me from inside

no longer wishing, forever be alive

Wandering alone within walls of madness

searching for forgiveness in lifeless emptyness

since the day I was taken my first breath

I have been forgotten and lost on a cold path

Abondoned in the never allowed desire

the only thing to whisper me goodbye

inside my mind

I’m surrounded by ignorance and hate

from the chambers of fears and rage

I cannot exept the unending reality

I must end my life, away from eternity

there no spirits will guide me

not enslaved by darkened skies

In a time of endless creams I see myself wither/fading

I feel so small, lost and frozen/dying

wander across the fields of tranquillity

forever I will be chased by insanity

I gaze into the flames of my destiny

twisting and turning towards my journey

All love lost, desolation will not forget me

over the sky I will follow the light

I am gone and that I will not regret

the hour of strange floating lights

the never allowed land now embrace me

the world beyond has forgiven me but not forget me

Als stemmen van de nacht me bellen

Ik loop de eeuwige vlam in

Ik voel dat het me van binnenuit brandt

niet langer wensen, voor altijd leven

Alleen ronddwalen binnen muren van waanzin

zoeken naar vergeving in levenloze leegte

sinds de dag dat ik voor het eerst ademhaalde

Ik ben vergeten en verdwaald op een koud pad

Verlaten in het nooit toegestane verlangen

het enige dat me vaarwel fluistert

In mijn gedachtes

Ik ben omringd door onwetendheid en haat

uit de kamers van angst en woede

Ik kan niet anders dan de oneindige realiteit

Ik moet mijn leven beëindigen, weg van de eeuwigheid

daar zullen geen geesten me leiden

niet tot slaaf gemaakt door een donkere lucht

In een tijd van eindeloze crèmes zie ik mezelf verwelken/verbleken

Ik voel me zo klein, verloren en bevroren/stervend

dwaal door de velden van rust

voor altijd zal ik worden achtervolgd door waanzin

Ik kijk in de vlammen van mijn lot

draaien en draaien in de richting van mijn reis

Alle liefde verloren, verlatenheid zal me niet vergeten

door de lucht zal ik het licht volgen

Ik ben weg en daar zal ik geen spijt van krijgen

het uur van vreemde zwevende lichten

het nooit toegestane land omarm me nu

de wereld daarbuiten heeft me vergeven, maar vergeet me niet