Está prohibido llorar - Los Secretos

Aún recuerdo cuando verte era como un día festivo

Cuando el resto de la gente no existía para mí

Cuando el sol nos calentaba aunque fuera el mes más frío

Y tu ausencia me bastaba para sentirme perdido

Y me encontrabas como un niño que no sabe donde ir

Pero el tiempo que maldigo fue cambiando tantas cosas

Lo que antes fueron rosas ahora solo son olvidos

No quiero inventar excusas, tampoco buscar testigos

Sólo se lo que he perdido y quiero recuperar

Por favor no digas nada, que esta prohibido llorar

Era un martes de diciembre ese día prometido

Que quise volver a verte y recordarte lo que fui

Al cruzarme en tu mirada sentí el filo de un cuchillo

Que mi alma atravesaba y me dejaba malherido

Y recordé que tu camino ya no pasa por aquí

Esperando la mañana de otra noche que se ha ido

Sólo espero que el olvido no me vuelva nunca a mirar

Nada más que decirte que sólo soy lo que he sido

Un alegre triste herido de otra guerra sin final

Por favor no digas nada, que está prohibido llorar

Las canciones y sonidos que antes tú me regalabas

Ahora son ruidos prohibidos que ya nunca escucharé

Como nadie me acompaña he vendido mi cariño

He tirado mi palabra y alquilado mi destino

Lo demás lo regalaba y nadie lo vino a buscar

Esperando despertarme de otro sueño mal dormido

Ahora quiero levantarme y que todo esté en su lugar

Y algo más que pedirte que antes no te he pedido

Y es que aún estés conmigo cuando vuelva a despertar

Por favor no digas nada, que está prohibido llorar

Ik weet nog dat ik je zag als een vakantie

Toen de rest van de mensen niet voor mij bestond

Toen de zon ons opwarmde, ook al was het de koudste maand

En jouw afwezigheid was genoeg voor mij om me verloren te voelen

En je vond me als een kind dat niet weet waar te gaan

Maar de tijd die ik vervloek, veranderde zoveel dingen

Wat ooit rozen waren, zijn nu alleen vergeten

Ik wil geen excuses maken, ik wil ook geen getuigen zoeken.

Ik weet alleen wat ik heb verloren en ik wil herstellen

Zeg alsjeblieft niets, huilen is verboden

Het was een dinsdag in december die beloofde dag

Dat ik je weer wilde zien en je wilde herinneren aan wat ik was

Toen ik je blik kruiste, voelde ik de rand van een mes

Dat mijn ziel er doorheen ging en me zwaar gewond achterliet

En ik herinnerde me dat jouw pad hier niet meer doorheen gaat

Wachten op de ochtend van weer een nacht die voorbij is

Ik hoop alleen dat de vergetelheid me nooit meer aankijkt

Niets meer om je te vertellen dat ik alleen ben wat ik geweest ben

Een blije verdrietige gewonde van weer een eindeloze oorlog

Zeg alsjeblieft niets, huilen is verboden

De liedjes en geluiden die je me altijd gaf

Nu zijn het verboden geluiden die ik nooit zal horen

Omdat niemand me vergezelt, heb ik mijn liefde verkocht

Ik heb mijn woord weggegooid en mijn lot gehuurd

De rest werd weggegeven en niemand kwam ernaar zoeken

Wachten om wakker te worden uit een andere slaap, diep in slaap

Nu wil ik opstaan ​​en alles staat op zijn plaats

En nog iets om je te vragen dat ik je nog niet eerder heb gevraagd

En het is dat je nog steeds bij me bent als ik weer wakker word

Zeg alsjeblieft niets, huilen is verboden