Colgado - Los Secretos

Tan libre tan aislado, buscando nada en ningún lado.

Alguien tendió una mano y yo me encadené a esos brazos.

Colgado a sus caderas me fui olvidando de quién era,

me fui quedando a un lado vencido por mi propia guerra.

Me quedé como un cuadro a su pared pegado

que nada tiene que hacer salvo seguir colgado.

Colgado a sus peleas dando la cara ante cualquiera,

dejando mis ideas perdidas tras sus escaleras.

Me quedé como un cuadro a su pared pegado

que nada tiene que hacer salvo seguir colgado.

Quise bajar del marco, buscar mi sitio en otro barco,

pero estaba atrapado, como sobre su piel tatuado.

Me quedé como un cuadro a su pared pegado

que nada tiene que hacer salvo seguir colgado, colgado.

Zo vrij, zo geïsoleerd, nergens naar op zoek.

Iemand stak een hand uit en ik ketende mezelf aan die armen.

Hangend aan haar heupen begon ik te vergeten wie ik was,

Ik bleef aan de kant, verslagen door mijn eigen oorlog.

Ik bleef als een schilderij aan zijn muur geplakt

dat je niets anders te doen hebt dan vol te houden.

Hangend aan zijn gevechten tegenover iedereen,

Mijn verloren ideeën achter zijn trap achterlatend.

Ik bleef als een schilderij aan zijn muur geplakt

dat je niets anders te doen hebt dan vol te houden.

Ik wilde van het frame af, mijn plaats vinden in een andere boot,

maar het zat vast, zoals op zijn getatoeëerde huid.

Ik bleef als een schilderij aan zijn muur geplakt

Dat hij niets anders te doen heeft dan volhouden, volhouden.