Limosna de Amores - Lola Flores

Yo debí serrano cortarme las venas

Cuando entre los ayes de una copla mía

Pusiste en vilo mi carne morena

Con una palabra que no conocía…

Sólo de pensarlo me da escalofríos

Qué ciega que fui

Cuando con tus ojos mirando a los míos

Me dijiste así

Dame limosna de amores, Dolores

Dámela por caridad

Y pon en mi tú unas flores, Dolores

Que Dios te lo pagará

No me niegues mi serrana

El aguita de beber

Ten piedad, samaritana

De lo amargo de mi ser…

Ay no te da pena que llore, Dolores

No te da pena de mi…

Ay dame limosna de amores

Dámela tú mi Dolores

Porque me voy a morir…

Yo no necesito tus pobres caudales

Ni quiero que cumplas aquel juramento

Me basta y me sobra

Que llores (…)

Rios de penas y remordimientos…

Pero lo que nunca jamás en la vida

Podrás tú saber

Que hasta en el momento que esté en la agonía

Te habré de querer…

Ik had mijn polsen moeten snijden

Wanneer tussen de ellende van een couplet van mij

Je zet mijn bruine vlees op scherp

Met een woord dat ik niet kende...

Alleen al de gedachte eraan geeft me koude rillingen

hoe blind ik was

Wanneer je met jouw ogen in de mijne kijkt

dat heb je me verteld

Geef me een aalmoes van liefde, Dolores

geef het aan mij voor het goede doel

En leg wat bloemen op me, Dolores

Dat God je zal betalen

Ontzeg me niet mijn serrana

Het weinige water om te drinken

heb medelijden, samaritaan

Van de bitterheid van mijn wezen...

Oh, je hebt geen medelijden met me huilen, Dolores

Je hebt geen medelijden met me...

Help mij een aalmoes van liefde te geven

Geef het aan mij mijn Dolores

Want ik ga dood...

Ik heb je slechte stromen niet nodig

Ik wil niet dat je die eed nakomt

Ik ben genoeg en ik heb genoeg

dat je huilt (...)

Rivieren van verdriet en wroeging...

Maar wat nooit in het leven

kun je dat weten?

Dat zelfs als je in doodsangst bent

Ik zal van je moeten houden...