Je cours - Loïc Lantoine, Christine Ott, Fil

Les cheveux de ma s œur, capturés par ma main

Fallait pô qu’elle m’embête … là faut qu’on se console

Son sourire sous ses larmes, j’lui dirait qu’j’l’aime.

demain

En attendant, Frangine, nos joies creusent des rigoles

Les dix balles à bonbons piquées à ma maman

A la bourse de l’amour font une fortune d’un rien

Son cahier à chansons chantées de temps en temps

Quand je m’en foutais bien.

J’avais tout.

Les miens.

Les soirs de réveillon on osait s’embrasser

M’en fous du … comment?

… Père noël.

Faut voir c’qu’on était beaux

Et les dimanches d’ennui mon père me f’sait des jouets, Ouais !

Comment on dit par chez nous: «Ch'est du sang, ch’est nin d’l’eau»

C’est du sang, c’est pas d’l’eau

Je cours

Dans l’autre sens que la terre

Je cours et me fatigue

Je ne rattrape rien

Et le temps ne me laisse

Que souvenirs et regrets

Et je cours …

Plus tard des amitiés qui s’oublient doucement

M’ont bousculé la tête.

On s’est encanaillé

On fumait en cachette … t’as vu l’voyou?

… Le grand

On trichait à l'école même pendant les dictées

On a dragué les filles, on en a eu quelques unes

Qui m’ont appris des trucs … j’aurai jamais cru ça !

J’ai su qu’un p’tit derrière ça pouvait être une dune

Qu’si tu mélanges des lèvres … bah t’as le cœ ur qui bat

On s’est construit le monde avec nos regards neufs

Le lendemain un autre venait le remplacer

On avait tout compris de la poule ou de l' œuf

Mes frères de petit grand, vous m’avez dessiné

Et je cours

Dans l’autre sens que la terre

Je cours et me fatigue

Je ne rattrape rien

Et le temps ne me laisse

Que souvenirs et regrets

Et je cours.

Et quelques pas plus tard je suis tombé d’amour

Pour une pas pareille qu’a su me faire pousser

Rien que d’y re-rêver, je crois qu’la vie … J’suis pour !

Nos rires sont ma fierté, on a tout inventé

On a appris nos corps, on a mêlées nos têtes

Et on s’est ressemblé: des jumeaux amoureux

De la peur de grandir on a fait une fête !

Y’en avait plein pour nous, et un peu moins pour eux

Si les ans.

Bah voyons !

Nous on r’fait étrangers

Je recompte en moi nos dizaines de milliers d’heures

Alors c’est pas toi qui m’apprendras à langer.

Porte toi bien p’tite Madame !

Je vous rend au bonheur

Je cours

Dans l’autre sens de la terre

Je cours et me fatigue

Je ne rattrape rien

Et le temps ne me laisse

Que souvenirs et regrets

Mais je cours.

Et vivement demain !

Het haar van mijn zus, gevangen door mijn hand

Ze moest me lastig vallen... we moeten onszelf troosten

Zijn glimlach onder zijn tranen, ik zou hem zeggen dat ik van hem hou.

morgen

In de tussentijd, zus, wordt onze vreugde gekanaliseerd

De tien snoepballen die van mijn moeder zijn gestolen

Op de liefdesuitwisseling maak je een fortuin uit het niets

Zijn liedboek gezongen van tijd tot tijd

Toen het me niet kon schelen.

Ik had alles.

De mijne.

Op oudejaarsavond durfden we te zoenen

Het kan me niet schelen... hoe?

… Kerstman.

Je moet zien hoe mooi we waren

En op verveelde zondagen maakte mijn vader speelgoed voor me, ja!

Hoe we hier zeggen: "Het is bloed, het is nin water"

Het is bloed, het is geen water

ik ren

In de andere richting dan de aarde

Ik ren en word moe

ik vang niets

En de tijd laat het me niet toe

Wat een herinneringen en spijt

En ik ren...

Latere vriendschappen die langzaam vergeten worden

Schud mijn hoofd.

We zijn in de war geraakt

We waren stiekem aan het roken... heb je de misdadiger gezien?

… Super goed

We spiekten zelfs tijdens het dicteren op school

We flirtten met de meisjes, we hadden er een paar

Wie heeft mij dingen geleerd… Dat had ik nooit geloofd!

Ik wist dat een stukje erachter een duin zou kunnen zijn

Dat als je lippen mengt... nou, je een kloppend hart hebt

We hebben de wereld gebouwd met onze nieuwe ogen

De volgende dag kwam er een andere om hem te vervangen

We hadden het allemaal kip of het ei

Mijn kleine grote broers, je hebt me getekend

En ik ren

In de andere richting dan de aarde

Ik ren en word moe

ik vang niets

En de tijd laat het me niet toe

Wat een herinneringen en spijt

En ik ren.

En een paar stappen later werd ik verliefd

Voor zo'n stap wist die me te laten groeien

Om er maar weer over te dromen, ik geloof dat het leven... Ik ben ervoor!

Onze lach is mijn trots, we hebben het allemaal verzonnen

We leerden ons lichaam, we raakten in de knoop

En we leken op elkaar: verliefde tweeling

Vanuit de angst om op te groeien hadden we een feestje!

Er was genoeg voor ons, en een beetje minder voor hen

Als de jaren.

Goed, laten we even kijken!

We zijn tot vreemden gemaakt

Ik tel in mezelf onze tienduizenden uren

Dus jij bent niet degene die me zal leren veranderen.

Het ga je goed kleine dame!

ik maak je blij

ik ren

De andere kant om de aarde

Ik ren en word moe

ik vang niets

En de tijd laat het me niet toe

Wat een herinneringen en spijt

Maar ik ren.

En kan niet wachten tot morgen!