My Grandfather - Lior

When I was born my grandfather held me in his warm hands

And it seems though his eyes are teary

But it’s hard to tell from an old photograph

While my brother and sister danced at the feet of his tired and weathered frame

He said there’s a light to this boy I’ve rarely seen

And there he gave me my name

Well my grandfather was a sniper

In the Red Army

He never knew brothers in arms from on both side stood enemy

Will the cold unbroken will to survive

His steady hand took care

And he drank just enough to keep himself warm

For he never spoke his true name

(Humming)

When I was a boy, the summers were out

He would take me down to the sea

And standing on the water edge

And watch me go crazy

As the gentle waves rolled in

Lookin' back I wonder how he must have felt

Watching me running so free

All the years in his life he wished he could forget

Did he look at the world through me?

(Humming)

When I was a man I flew across the Ocean

When I heard he needed care

I listened as he spoke of his turbulent life

From his ordinary chair

And he ended by saying

«Oh, I’ve had enough

The time has come for me to go

I have only one wish

That is left in me

To be taken peacefully»

(humming)

Just before I was due to marry

I heard he could not walk anymore

It was then he gave up fight

I had said goodbye

Almost one year before

And I’ll never forget something he told me

«Yes it’s a cruel world, but you must live without fear»

Well I sure do miss my grandfather

He’s the reason why I’m here

(Humming)

Toen ik werd geboren, hield mijn grootvader me in zijn warme handen

En het lijkt alsof zijn ogen tranen hebben

Maar het is moeilijk te zeggen van een oude foto

Terwijl mijn broer en zus dansten aan de voeten van zijn vermoeide en verweerde lijf

Hij zei dat er een licht is voor deze jongen die ik zelden heb gezien

En daar gaf hij me mijn naam

Nou, mijn grootvader was een sluipschutter

In het Rode Leger

Hij kende nooit wapenbroeders van aan beide kanten stonden vijandige

Zal de koude ongebroken wil om te overleven?

Zijn vaste hand zorgde voor

En hij dronk net genoeg om zichzelf warm te houden

Want hij sprak nooit zijn echte naam

(neuriënd)

Toen ik een jongen was, waren de zomers voorbij

Hij zou me meenemen naar de zee

En staande aan de waterkant

En kijk hoe ik gek word

Terwijl de zachte golven binnenrolden

Als ik terugkijk, vraag ik me af hoe hij zich moet hebben gevoeld

Kijken hoe ik zo vrij rondloop

Al de jaren van zijn leven dat hij wenste dat hij het kon vergeten

Heeft hij door mij naar de wereld gekeken?

(neuriënd)

Toen ik een man was, vloog ik over de oceaan

Toen ik hoorde dat hij verzorging nodig had

Ik luisterde terwijl hij sprak over zijn turbulente leven

Vanuit zijn gewone stoel

En hij eindigde met te zeggen:

"Oh, ik heb er genoeg van"

Het is tijd voor mij om te gaan

Ik heb maar één wens

Dat is in mij achtergebleven

Vreedzaam worden genomen»

(neuriënd)

Vlak voordat ik zou gaan trouwen

Ik hoorde dat hij niet meer kon lopen

Het was toen dat hij de strijd opgaf

Ik had afscheid genomen

Bijna een jaar eerder

En ik zal nooit iets vergeten dat hij me heeft verteld

«Ja, het is een wrede wereld, maar je moet zonder angst leven»

Nou, ik mis mijn opa zeker

Hij is de reden waarom ik hier ben

(neuriënd)