The Things I Should Have Said - Lindisfarne, Alan Hull, Ray Jackson

Two by two the lovers wandered off into the night

Leaving me alone with someone who I only knew by sight

So we sat and watched each other through the fading firelight

Each one waiting for the silence to be broken

And the things I should have said

That were whispering in my head

Would not be spoken

The black-eyed master glared at me with malice in his eye

The spittle from his twisted lips ran down to his bow-tie

I was dumb before his accusations I dared not deny

When he done with me I stood outside there shattered

And the things I should have said

That came rushing to my head

No longer mattered

Teachers from whose mellowed mouths great pearls of wisdom crawl

To those who scrawl obscenities upon the alley walls

The joke is on the bloke who never spoke a word at all

But whose dreams lay unrevealed 'til they were rotten

And the things I should have said

That I was keeping in my head

Have been forgotten

The things I should have said (repeat to fade)

Twee aan twee dwaalden de geliefden de nacht in

Mij ​​alleen laten met iemand die ik alleen van gezicht kende

Dus zaten we en keken naar elkaar door het vervagende vuurlicht

Iedereen wacht tot de stilte wordt verbroken

En de dingen die ik had moeten zeggen

Die fluisterden in mijn hoofd

Zou niet worden gesproken

De zwartogige meester staarde me aan met boosaardigheid in zijn ogen

Het speeksel van zijn verwrongen lippen liep naar zijn vlinderdas

Ik was dom voor zijn beschuldigingen die ik niet durfde te ontkennen

Toen hij klaar met me was, stond ik daar buiten verbrijzeld

En de dingen die ik had moeten zeggen

Dat schoot me naar het hoofd

Maakte niet meer uit

Leraren uit wier zachte mond grote parels van wijsheid kruipen

Aan degenen die obsceniteiten op de steegjes krabbelen

De grap is op de kerel die helemaal geen woord heeft gesproken

Maar wiens dromen ongeopenbaard lagen tot ze verrot waren

En de dingen die ik had moeten zeggen

Dat ik in mijn hoofd hield

Ben vergeten

De dingen die ik had moeten zeggen (herhaal om te vervagen)