Losing Ground - Lightworker, Carley Coma

It weaves its way in and out of my mind

I’m sinking inside myself and I’m losing grip

A lack of faith, and my failing praxis

White knuckled and drained

An infection was born from years of claiming to be just fine

Finding a way to tilt the axis

Can’t you see

It wears me down and it wears me out

I can’t seem to let it go, I can’t seem to let it go

It wears me down and it runs me out

I can’t seem to let it go, I can’t seem to let it go

Paralyzed, a dizzy spell

My lungs are caving in

Losing ground until this all passes

Forgotten seconds flowing into wasted time

My heart and mind sworn to a great divide

Losing ground I hope this all passes

Can’t you see

It wears me down and it wears me out

I can’t seem to let it go, I can’t seem to let it go

It wears me down and it runs me out

I can’t seem to let it go, I can’t seem to let it go

I fight with broken fists and a fragile mind

Face to face now

Nothing to hide

Adrenaline, don’t you fail me now

This is my last chance

Cause I’m losing ground…

I will keep you in the chains you deserve

Bed ridden till the end of the earth

And I will grip your heart in the palm of my hands

No release, no escape

Your fear is etched in stone

Your air is mine alone

Losing ground

Your sky is falling

What can you do now?

Can’t you see

It wears me down and it wears me out

I can’t seem to let it go, I can’t seem to let it go

It wears me down and it runs me out

I can’t seem to let it go, I can’t seem to let it go

Het baant zich een weg in en uit mijn hoofd

Ik zak weg in mezelf en ik verlies grip

Een gebrek aan geloof en mijn falende praxis

Witte knokkels en uitgelekt

Er is een infectie ontstaan ​​door jarenlang te beweren dat het goed is

Een manier vinden om de as te kantelen

Kun je niet zien?

Het put me uit en het put me uit

Ik kan het niet laten gaan, ik kan het niet laten gaan

Het vreet me op en het maakt me uitgeput

Ik kan het niet laten gaan, ik kan het niet laten gaan

Verlamd, een duizeligheid

Mijn longen zijn aan het instorten

Terrein verliezen totdat dit allemaal voorbij is

Vergeten seconden vloeien in verspilde tijd

Mijn hart en geest hebben een grote kloof gezworen

Ik verlies terrein. Ik hoop dat dit allemaal voorbij gaat

Kun je niet zien?

Het put me uit en het put me uit

Ik kan het niet laten gaan, ik kan het niet laten gaan

Het vreet me op en het maakt me uitgeput

Ik kan het niet laten gaan, ik kan het niet laten gaan

Ik vecht met gebroken vuisten en een fragiele geest

Nu oog in oog

Niets te verbergen

Adrenaline, laat me nu niet in de steek

Dit is mijn laatste kans

Omdat ik terrein verlies...

Ik zal je in de ketenen houden die je verdient

Bed gereden tot het einde van de aarde

En ik zal je hart in de palm van mijn handen grijpen

Geen vrijlating, geen ontsnapping

Je angst staat in steen gebeiteld

Jouw lucht is alleen van mij

terrein verliezen

Je lucht is aan het vallen

Wat kunt u nu doen?

Kun je niet zien?

Het put me uit en het put me uit

Ik kan het niet laten gaan, ik kan het niet laten gaan

Het vreet me op en het maakt me uitgeput

Ik kan het niet laten gaan, ik kan het niet laten gaan