Agressor & Ursurper - Light Bearer

I have heard your plea in the coaxing of leaves,

the empty appeal contorted by intent.

There is malignancy, frequencies distinct.

Beneath the majesty a potent tragedy

Subtle fractures, imperfections.

Coursing hemoglobin,

heart pummels out a rhythm

so misaligned, so obstinate,

decisions unwilling to give.

On the word of Lucifer:

There is urgency, the numbing certainty

of their conviction, pains me to hear.

The choice is evident, the reigns erode,

cannot hold alone!

Strings that held limbs run through,

I have struggled to hold on to,

I was absent and in place now a wound.

I am cursed with a sight beyond my eyes,

consequences and pit falls lie ahead,

generations will grasp this flames

warm lick and unenviable task.

I was absent and in place now a wound,

you are the whole that fills us

I eat of this fruit you offer to me!

Its taste is so pungent and so bitter sweet,

its innate sourness cures this sepsis.

A wealth so palatable despite its flaws.

Forked tongues so baleful

contort and lash with wretchedness.

From gaping jaws so unclean,

cannot hope to hide their frown!

The halls of Elysium ridden with consciousness,

the acid of their bile licking back teeth.

Impudent menagerie, swarms immutable,

the mother, her brood, unavoidable constant.

To conquer this opponent my cause has a format,

chastise and belittle through heredity.

Your facade the godhead of all that is impure —

tortured alone in your Stygian hole!

For what I claim I bestow, I ordain, and I own!

It is within my image that all will writhe!

The pitiful mass my constituency

and your pit will be feared along with its liege!

How can it be oh beauteous lord!

The cornucopia for which you bled,

the taught cloth with which you cut

your tools are blind and blunt!

The petty whims of a charlatan,

the misogyny of a feeble man,

many will suffer the fools

who take up your filthy mantle!

he mocking sage casts aspersions,

so quickly finds his judgement lies

with those who catch his sleight of hand,

the parlor tricks beyond the curtain

Yield!

I cannot, i will not, I will not yield!

Yield!

How easy you throw stones

lesser son, dimming light,

intentions of a coup de tat!

Cloaked in benevolence,

the last word sits upon my lips,

with wings barbed I swallow!

Corridors of black thresh and snake,

I am tar, i am viscid.

I will riddle all with scorn!

I will make them fear!

Anatomy now divisive,

a form to lay the blame.

The offer of bliss now withdrawn,

falling from my grace.

Her kin shall hate her for this dissent,

her body wracked with shame.

Shame will be a tool to implement

the scouring of her will.

Nature now impure,

forever scrubbing clean

that which cannot be.

The bearer now obscene.

Ik heb uw pleidooi gehoord in het overhalen van bladeren,

het lege beroep verwrongen door opzet.

Er is maligniteit, verschillende frequenties.

Onder de majesteit een krachtige tragedie

Subtiele breuken, onvolkomenheden.

Coursing hemoglobine,

hart stampt een ritme uit

zo slecht uitgelijnd, zo koppig,

beslissingen die niet bereid zijn te geven.

Op het woord van Lucifer:

Er is urgentie, de verdovende zekerheid

van hun overtuiging, doet me pijn om te horen.

De keuze is duidelijk, de heerschappij eroderen,

kan niet alleen houden!

Snaren die ledematen vasthielden lopen door,

Ik heb moeite om me vast te houden,

Ik was afwezig en op mijn plaats nu een wond.

Ik ben vervloekt met een aanblik buiten mijn ogen,

gevolgen en valkuilen liggen in het verschiet,

generaties zullen deze vlammen begrijpen

warme lik en niet benijdenswaardige taak.

Ik was afwezig en op mijn plaats nu een wond,

jij bent het geheel dat ons vervult

Ik eet van deze vrucht die je me aanbiedt!

De smaak is zo scherp en zo bitterzoet,

zijn aangeboren zuurheid geneest deze sepsis.

Een rijkdom die ondanks zijn gebreken zo smakelijk is.

Vertakte tongen zo onheilspellend

wringen en slaan met ellende.

Van gapende kaken zo onrein,

kunnen niet hopen hun frons te verbergen!

De zalen van Elysium bereden met bewustzijn,

het zuur van hun gal die de tanden likt.

Onbeschaamde menagerie, zwermen onveranderlijk,

de moeder, haar kroost, onvermijdelijke constante.

Om deze tegenstander te verslaan, heeft mijn doel een formaat,

tuchtigen en kleineren door erfelijkheid.

Uw façade de godheid van alles wat onzuiver is -

alleen gemarteld in je Stygische hol!

Voor wat ik claim dat ik schenk, beveel en bezit!

Het is naar mijn beeld dat iedereen zal kronkelen!

De zielige massa mijn kiesdistrict

en uw kuil zal worden gevreesd samen met zijn leenheer!

Hoe kan het zijn, o schone heer!

De hoorn des overvloeds waarvoor je bloedde,

de aangeleerde stof waarmee je knipt

uw gereedschap is blind en bot!

De kleine grillen van een charlatan,

de vrouwenhaat van een zwakke man,

velen zullen de dwazen lijden

die uw vuile mantel opnemen!

hij spottende wijze lastert,

dus vindt snel zijn oordeelsleugens

met degenen die zijn vingervlugheid vangen,

de salontrucs voorbij het gordijn

Opbrengst!

Ik kan niet, ik zal niet, ik zal niet toegeven!

Opbrengst!

Hoe gemakkelijk gooi je stenen

mindere zoon, dimlicht,

bedoelingen van een staatsgreep!

Gehuld in welwillendheid,

het laatste woord ligt op mijn lippen,

met vleugels met weerhaken slik ik door!

Gangen van zwarte dors en slang,

Ik ben teer, ik ben stroperig.

Ik zal alles met minachting doorzeven!

Ik zal ze bang maken!

Anatomie nu verdeeldheid,

een formulier om de schuld te leggen.

Het aanbod van gelukzaligheid nu ingetrokken,

uit mijn gratie vallen.

Haar verwanten zullen haar haten vanwege deze onenigheid,

haar lichaam verscheurd van schaamte.

Schaamte zal een hulpmiddel zijn om te implementeren

het schuren van haar wil.

De natuur is nu onrein,

voor altijd schoon schrobben

dat wat niet kan zijn.

De drager nu obsceen.