The Blackout - Ligeia

The going rate on seduction must be a dime a dozen

So don’t get your hopes up

This life’s a contradiction, a typecast for hypocrisies

But you run the miles away only to sell yourself short

And I am the one who dreams of you

I dream of you, I still dream of you

Sirens fade from silence this is where the story ends

In a dream of truth they’ll never find you

Yellow tape and empty chalk lines, that’s all she wrote

Head first through a noose

I’d shed a tear for you, but you’re not even here

I scream your name for one last time

Can you hear me now?

Can you feel me now?

But I must move on I find reason for years of weakening disaster

So wait for passion, but tell me, do you fear for heartache?

There’s no hope left for solace

I know, I know so I let go

This blackout begins to define this sorry moment

So wait for passion, but tell me, do you fear for heartache?

I let go of everything I loved

From all the bridge drops I leaver her crimson tide

There’s no hope left for solace

I know, I know so I let go

This blackout begins

Het gangbare tarief voor verleiding moet een tientje zijn

Dus stel je verwachtingen niet op

Dit leven is een tegenspraak, een typecast voor hypocrisie

Maar je rent de kilometers weg alleen om jezelf te kort te doen

En ik ben degene die van je droomt

Ik droom van jou, ik droom nog steeds van jou

Sirenes verdwijnen uit de stilte, dit is waar het verhaal eindigt

In een droom van de waarheid zullen ze je nooit vinden

Gele tape en lege krijtlijnen, dat is alles wat ze schreef

Ga eerst door een strop

Ik zou om je huilen, maar je bent niet eens hier

Ik schreeuw je naam nog een laatste keer

Kan je me nu horen?

Kun je me nu voelen?

Maar ik moet verder. Ik vind een reden voor jaren van afzwakkende rampen

Dus wacht op passie, maar vertel me, ben je bang voor hartzeer?

Er is geen hoop meer op troost

Ik weet het, ik weet het, dus ik laat het los

Deze black-out begint dit droevige moment te definiëren

Dus wacht op passie, maar vertel me, ben je bang voor hartzeer?

Ik liet alles los waar ik van hield

Van alle brugdalingen verlaat ik haar karmozijnrode tij

Er is geen hoop meer op troost

Ik weet het, ik weet het, dus ik laat het los

Deze black-out begint