Household Stereotypes - Ligeia

Denial is passion for the weak-minded fool that insulates reality.

A far call for hallucinations and household stereotypes.

This one rocks them all.

This is when angels fail.

Slice the lips and never kiss again.

Watch the tides take me away.

If only Jesus could repay.

If only revenge was sacred.

Still I won’t sulk in silent strife.

I’m not your saint.

Still I’ll slice your lips every night just to taste your blood.

To forget fade your eyelids shut.

Nail your hands to the cross with love.

I will have your end tonight, I will finally win.

You won’t forget me, not after this.

I’m here to make you pay.

Without a soul I take your life forever.

Hollowed-bodied skin textured vacuum of innocence.

I couldn’t stop her from killing herself.

Every time that I see her face it takes me away.

Every time that I open my eyes I see her crying, I see her dying.

Ontkenning is passie voor de zwakzinnige dwaas die de realiteit isoleert.

Een verre oproep tot hallucinaties en stereotypen van het huishouden.

Deze rockt ze allemaal.

Dit is wanneer engelen falen.

Snijd de lippen open en kus nooit meer.

Kijk hoe de getijden me wegvoeren.

Als Jezus maar kon terugbetalen.

Was wraak maar heilig.

Toch zal ik niet mokken in stille strijd.

Ik ben je heilige niet.

Toch zal ik elke avond je lippen snijden om je bloed te proeven.

Om te vergeten, sluit je je oogleden.

Spijker je handen met liefde aan het kruis.

Ik zal vanavond je einde hebben, ik zal eindelijk winnen.

Je zult me ​​niet vergeten, niet hierna.

Ik ben hier om u te laten betalen.

Zonder ziel neem ik je leven voor altijd.

Uitgeholde huidtextuur vacuüm van onschuld.

Ik kon haar er niet van weerhouden zelfmoord te plegen.

Elke keer dat ik haar gezicht zie, neemt het me mee.

Elke keer dat ik mijn ogen open, zie ik haar huilen, ik zie haar sterven.