Youth - Life Long Tragedy

Peeling through the layers, where the fuck have the years gone?

'87 to right now, I lost myself inside the fog

Afraid we’ll have to amputate all your wasted dialogues

Wearing my suburban frown

I let my body drown

Lost track of the resilience that once helped me from falling down

Don’t carry my casket, throw my ashes to the wind

Begin the culmination

They say good things come with age

Cancer, finances, jobs with shitty pay

Disdain for my coming of age

Wisdom’s a prisoner to my pent up rage

Comfort in sins tuck me into my death bed

Peeling through the layers, where the fuck have the years gone?

'87 to right now, I lost myself inside the fog

Afraid we’ll have to amputate all your wasted dialogues

Been depressed about the adult crash

Yeah, I never thought I’d be tricked like that

For all I know still got a ways to go

Until I’m leaving for good and ain’t lookin' back

Bottom of the deepest ocean

Wasn’t quite what I was hopin'

Old wounds found ways to reopen

Leaving me confused

Victims of imagination

Do my best to fight persuasion

Don’t know if I have the patience

To wait it out and maybe bloom

Door de lagen pellen, waar zijn de jaren verdomme gebleven?

'87 tot nu, ik verloor mezelf in de mist

Bang dat we al je verspilde dialogen moeten amputeren

Het dragen van mijn voorstedelijke frons

Ik liet mijn lichaam verdrinken

Ik ben de veerkracht kwijt die me ooit hielp om te vallen

Draag mijn kist niet, gooi mijn as in de wind

Begin het hoogtepunt

Ze zeggen dat goede dingen met de jaren komen

Kanker, financiën, banen met een slechte beloning

Minachting voor mijn volwassenwording

Wijsheid is een gevangene van mijn opgekropte woede

Troost in zonden stop me in mijn sterfbed

Door de lagen pellen, waar zijn de jaren verdomme gebleven?

'87 tot nu, ik verloor mezelf in de mist

Bang dat we al je verspilde dialogen moeten amputeren

Depressief geweest over de volwassen crash

Ja, ik had nooit gedacht dat ik zo voor de gek zou worden gehouden

Voor zover ik weet heb ik nog een weg te gaan

Totdat ik voorgoed vertrek en niet meer achterom kijk

Bodem van de diepste oceaan

Was niet helemaal wat ik hoopte

Oude wonden hebben manieren gevonden om weer open te gaan

Laat me in de war

Slachtoffers van verbeeldingskracht

Doe mijn best om overtuigingskracht te bestrijden

Weet niet of ik het geduld heb

Om af te wachten en misschien te bloeien