Cold Front - Life Long Tragedy

During the lowest points of our lives,

we think of how things would be different if we tried.

But right now I just need to see my friends.

Honestly, I’m fucking dead without them.

And again my heart has dropped to my feet

(My heart’s dropped to my feet, it’s dropped to my feet)

when I realized that I’m not what people think I should be

(I'm not what you think I am, and I’ll never be what you want me to be).

And again I can hardly fucking breathe

(I can’t fucking breathe, can’t you fucking see?).

I’ve only got myself to blame for this defeat.

I can’t compete with defeat.

Tomorrow will be different.

From now on Ill take those risks, I say it over in

my head with a heart full of hope and two clenched fists.

This time I’ll try not to fuck it up.

But who am I kidding?

I’ve always lived this way.

The air is getting colder and this town isn’t helping.

It is such a fucking waste when another day’s another problem faced.

Right now I’ve got a song in my head.

Right now, I’ve got a pen in my hand.

Right now, I’m going to let it all out.

And they still won’t understand.

I don’t give a fuck what anyone thinks.

And I am not sorry.

Tijdens de laagste punten van ons leven,

we bedenken hoe de dingen anders zouden zijn als we het zouden proberen.

Maar nu moet ik gewoon mijn vrienden zien.

Eerlijk gezegd ben ik verdomd dood zonder hen.

En opnieuw is mijn hart op mijn voeten gevallen

(Mijn hart is op mijn voeten gevallen, het is op mijn voeten gevallen)

toen ik me realiseerde dat ik niet ben wat mensen denken dat ik zou moeten zijn

(Ik ben niet wat je denkt dat ik ben, en ik zal nooit zijn wat je wilt dat ik ben).

En nogmaals, ik kan verdomme bijna niet ademen

(Ik kan verdomme niet ademen, zie je dat verdomme niet?).

Ik heb alleen mezelf de schuld van deze nederlaag.

Ik kan niet concurreren met een nederlaag.

Morgen zal anders zijn.

Van nu af aan zal ik die risico's nemen, ik zeg het over in

mijn hoofd met een hart vol hoop en twee gebalde vuisten.

Deze keer zal ik proberen het niet te verkloten.

Maar wie houd ik voor de gek?

Ik heb altijd zo geleefd.

De lucht wordt kouder en deze stad helpt niet.

Het is zo'n verdomde verspilling als er een andere dag een ander probleem is.

Op dit moment heb ik een liedje in mijn hoofd.

Op dit moment heb ik een pen in mijn hand.

Op dit moment laat ik het allemaal los.

En ze zullen het nog steeds niet begrijpen.

Het kan me geen reet schelen wat iemand denkt.

En het spijt me niet.