Famous Blue Raincoat - Jennifer Warnes

It's four in the morning, the end of December

I'm writing you now just to see if you're better

New York is cold, but I like where I'm living

There's music on Clinton Street all through the evening

I hear that you're building

Your little house deep in the desert

You're living for nothing now

I hope you're keeping some kind of record

Yes, and Jane came by with a lock of your hair

She said that you gave it to her

That night that you planned to go clear

Did you ever go clear?

Oh, the last time we saw you you looked so much older

Your famous blue raincoat was torn at the shoulder

You'd been to the station to meet every train

But then you came home without Lili Marlene

And you treated my woman

To a flake of your life

And when she came back

She was nobody's wife

Well, I see you there with the rose in your teeth

One more thin gypsy thief

Well I see Jane's awake

She sends her regard

And what can I tell you my brother, my killer?

What can I possibly say?

I guess that I miss you.

I guess I forgive you

I'm glad you stood in my way

If you ever come by here

For Jane or for me

Well, your enemy is sleeping

And his woman is free

Yes, and thanks for the trouble

You took from her eyes

I thought it was there for good

So I never tried

And Jane came by with a lock of your hair

She said that you gave it to her

That night that you planned to go clear

Sincerely, L. Cohen

Het is vier uur 's nachts, eind december

Ik schrijf je nu gewoon om te zien of je beter bent

New York is koud, maar ik vind het leuk waar ik woon

Er is de hele avond muziek in Clinton Street

Ik hoor dat je aan het bouwen bent

Jouw huisje diep in de woestijn

Je leeft nu voor niets

Ik hoop dat je iets bijhoudt

Ja, en Jane kwam langs met een lok van je haar

Ze zei dat je het haar gaf

Die nacht dat je van plan was om helder te worden

Ben je ooit vrij geweest?

Oh, de laatste keer dat we je zagen zag je er zoveel ouder uit

Je beroemde blauwe regenjas was gescheurd bij de schouder

Je was naar het station geweest om elke trein te ontmoeten

Maar toen kwam je thuis zonder Lili Marlene

En je behandelde mijn vrouw

Naar een vlokje van je leven

En toen ze terugkwam

Ze was niemands vrouw

Nou, ik zie je daar met de roos tussen je tanden

Nog een dunne zigeunerdief

Nou, ik zie dat Jane wakker is

Ze doet haar groeten

En wat kan ik je vertellen, mijn broer, mijn moordenaar?

Wat kan ik eventueel zeggen?

Ik denk dat ik je mis.

Ik denk dat ik je vergeef

Ik ben blij dat je me in de weg stond

Als je hier ooit langskomt

Voor Jane of voor mij

Nou, je vijand slaapt

En zijn vrouw is vrij

Ja, en bedankt voor de moeite

Je nam uit haar ogen

Ik dacht dat het er voorgoed was

Dus ik heb het nooit geprobeerd

En Jane kwam langs met een lok van je haar

Ze zei dat je het haar gaf

Die nacht dat je van plan was om helder te worden

Met vriendelijke groet, L. Cohen