Kyykyssä - Leevi And The Leavings

Se sattuu kipeästi kun sanoo ikävästi, jos täytyy joka kerta nälviä

Kun näkyy peilistäkin elettyä eilistäkin, päälaki täynnä pälviä.

Tulen ryömimällä eteiseen, polvillani makuuhuoneeseen.

Jos voisit rakastua uudelleen kodin ympäriltä juoneeseen.

Ei sydän sulanutkaan sateeseen, se on umpijäässä edelleen.

Joka päivä ja yö se sama sovitustyö, taas kun tartuin kaksiteräiseen miekkaan.

Ei mistään hajua vailla ajantajua, kuin tiimalasista vois valua hiekkaa.

Join ja join ja join.

Ja se tuli tosi tarpeeseen…

Sitä luulee kestävänsä jättämällä ystävänsä pluto-planeetalle dokaamaan.

Ei kaikkeen alistunut vaikka miten valistunut, enää kykene kuin mokaamaan.

Tulen ryömimällä eteiseen, polvillani makuuhuoneeseen.

Jos voisit rakastua uudelleen kodin ympäriltä juoneeseen.

Ei sydän sulanutkaan sateeseen, se on umpijäässä edelleen.

Joka päivä ja yö se sama sovitustyö, taas kun tartuin kaksiteräiseen miekkaan.

Ei mistään hajua vailla ajantajua, kuin tiimalasista vois valua hiekkaa.

Join ja join ja join.

Ja se tuli tosi tarpeeseen…

Niin on kai tarkoitettu ettei edes vanha kettu ansaitse minkäänlaista statusta.

Kun työstä erotetaan raskaasti verotetaan, tempaistaan summat vaikka hatusta.

Tulen ryömimällä eteiseen, polvillani makuuhuoneeseen.

Jos voisit rakastua uudelleen kodin ympäriltä juoneeseen.

Ei sydän sulanutkaan sateeseen, se on umpijäässä edelleen.

Jonain aamuna herään haamuna, ruumis jäykkänä kuin rautakanki.

Hyvästit heitetään, kylmään kuoppaan peitetään ettei haise elinkautisvanki.

Joka päivä ja yö se sama sovitustyö, taas kun tartuin kaksiteräiseen miekkaan.

Ei mistään hajua vailla ajantajua, kuin tiimalasista vois valua hiekkaa.

Join.

Het doet pijn als je verdrietig zegt of je elke keer moet verhongeren

Als je in de spiegel kunt zien, zelfs nadat je gisteren hebt geleefd, zit de hoofdwet vol met goodies.

Ik kom kruipend de gang in, op mijn knieën naar de slaapkamer.

Als je weer verliefd zou kunnen worden op het perceel rond het huis.

Het hart smolt niet in de regen, het is nog steeds gesloten.

Elke dag en nacht is het hetzelfde werk van verzoening, opnieuw als ik het tweesnijdend zwaard grijp.

Zonder tijdsbesef is er geen geur, want er kan zand uit de zandloper lekken.

Doe mee en doe mee en doe mee.

En het werd een echte behoefte...

Hij denkt dat hij het kan verdragen door zijn vriend op de planeet Pluto aan te meren.

Niet aan alles onderdanig, hoe verlicht ook, niet meer in staat om te spotten.

Ik kom kruipend de gang in, op mijn knieën naar de slaapkamer.

Als je weer verliefd zou kunnen worden op het perceel rond het huis.

Het hart smolt niet in de regen, het is nog steeds gesloten.

Elke dag en nacht is het hetzelfde werk van verzoening, opnieuw als ik het tweesnijdend zwaard grijp.

Zonder tijdsbesef is er geen geur, want er kan zand uit de zandloper lekken.

Doe mee en doe mee en doe mee.

En het werd een echte behoefte...

Ik denk dat het bedoeld is dat zelfs een oude vos geen enkele status verdient.

Wanneer gescheiden van het werk zwaar wordt belast, worden bedragen zelfs uit de hoed getrokken.

Ik kom kruipend de gang in, op mijn knieën naar de slaapkamer.

Als je weer verliefd zou kunnen worden op het perceel rond het huis.

Het hart smolt niet in de regen, het is nog steeds gesloten.

Op een ochtend word ik wakker als een geest, mijn lichaam stijf als een ijzeren roede.

Afscheid wordt gegooid, de koude put wordt afgedekt zodat de gevangene van het leven niet stinkt.

Elke dag en nacht is het hetzelfde werk van verzoening, opnieuw als ik het tweesnijdend zwaard grijp.

Zonder tijdsbesef is er geen geur, want er kan zand uit de zandloper lekken.

Meedoen.