Colours at a Funeral - Leah McFall

I keep waiting for the part

We start painting this work of art

I’m running a fiction film in my head

Of what you and me could be

Of what you and me should be

Oh it’s too late, too late, too late

We’ve turned to dust

Yeah it’s too late, too late, too late

I had to bury us

I thought love was going to be beautiful

Feel like I wore colour to a funeral

We’re born and we died

I know I’ll be alright

It’s just that I thought love was gonna be beautiful

I wore colour to a funeral

We’re faded

There’s only grey and water

And it’s like we traded lonely for landmines

Been holding a picture frame

In my mind I thought you and me could be

Cos the one that I own is empty

Oh it’s too late, too late, too late

We’ve turned to dust

Yeah it’s too late, too late, too late

I had to bury us

I thought love was going to be beautiful

Feel like I wore colour to a funeral

We’re born and we died

I know I’ll be alright

It’s just that I thought love was gonna be beautiful

I thought love was gonna be beautiful

I thought love was gonna be beautiful

But I feel like I wore colour to a funeral

Told me love was immortal, no

So how come I am standing

How come I am standing on the grave

So how come I am standing

How come I am standing on the grave

So how come I am standing

How come I am standing on the grave

I thought love was gonna be beautiful

I thought love was gonna be beautiful

But I feel like I wore colour to a funeral

Ik blijf wachten op het onderdeel

We beginnen dit kunstwerk te schilderen

Ik draai een fictiefilm in mijn hoofd

Van wat jij en ik zouden kunnen zijn

Van wat jij en ik zouden moeten zijn

Oh, het is te laat, te laat, te laat

We zijn tot stof vergaan

Ja, het is te laat, te laat, te laat

Ik moest ons begraven

Ik dacht dat liefde mooi zou zijn

Het gevoel hebben dat ik kleur droeg op een begrafenis

We zijn geboren en we zijn gestorven

Ik weet dat het goed komt

Het is gewoon dat ik dacht dat liefde mooi zou zijn

Ik droeg kleur naar een begrafenis

We zijn vervaagd

Er is alleen grijs en water

En het is alsof we eenzaam hebben geruild voor landmijnen

Heb een fotolijstje vastgehouden

In gedachten dacht ik dat jij en ik zouden kunnen zijn

Want degene die ik bezit is leeg

Oh, het is te laat, te laat, te laat

We zijn tot stof vergaan

Ja, het is te laat, te laat, te laat

Ik moest ons begraven

Ik dacht dat liefde mooi zou zijn

Het gevoel hebben dat ik kleur droeg op een begrafenis

We zijn geboren en we zijn gestorven

Ik weet dat het goed komt

Het is gewoon dat ik dacht dat liefde mooi zou zijn

Ik dacht dat liefde mooi zou zijn

Ik dacht dat liefde mooi zou zijn

Maar ik heb het gevoel dat ik kleur droeg op een begrafenis

Zei me dat liefde onsterfelijk was, nee

Dus hoe komt het dat ik sta?

Hoe komt het dat ik op het graf sta?

Dus hoe komt het dat ik sta?

Hoe komt het dat ik op het graf sta?

Dus hoe komt het dat ik sta?

Hoe komt het dat ik op het graf sta?

Ik dacht dat liefde mooi zou zijn

Ik dacht dat liefde mooi zou zijn

Maar ik heb het gevoel dat ik kleur droeg op een begrafenis