Sorona - Le Orme

Da giorni ormai lontani

Persi nel tempo in questa terra grigia

Non c'è che spazio per nere paludi

È mutato il grano in aride canne ingiallite

Le piante, rare ormai

Portano in sé il peso dell' angoscia

Non c'è che spazio per fili di lava

Son cambiati i riflessi argentati in viscide squame

Vecchie città in oblio

Senza giardini, avvolte in intensa nebbia

Come tra i fili di un baco da seta

E la vita non può uscire, dal buio

Voor lang vervlogen dagen

Verdwaald in de tijd in dit grijze land

Er is maar ruimte voor zwarte moerassen

Het graan is veranderd in droog vergeeld riet

Planten, nu zeldzaam

Ze dragen in zichzelf het gewicht van angst

Er is maar ruimte voor lavadraden

De zilveren reflecties zijn veranderd in slijmerige schubben

Oude steden in de vergetelheid

Zonder tuinen, gehuld in intense mist

Als in de draden van een zijderups

En het leven kan niet uit het donker komen