Ouver2re (Piano Solo) - Lazza

Ehi, ti ricordi quando mi dicevi: «Non vali»?

Ora entro, qua si alzano in piedi, sembrano i Mondiali

A quelli come me non importa nemmeno di essere cordiali

Ci interessa essere ricordati come dei comuni mortali

Ci ghiacciavo sopra quella panca i primi di gennaio

Mi accendevi un Alverman e poi entravi alla seconda ora, io invece scappavo

La stessa panca su cui ad agosto bruciavo

Sempre più vuota finché ero lì solo anche al mio compleanno Perché in ferie non

ci andavo

Non mischiarmi con questi che pensano solo a brillare

Prima dei gioielli avevo fame, oggi brillo anche senza collane

I miei dischi, frate', sono tristi come chi li scrive, però passa

So che il giorno in cui smette di battermi il cuore

Sarà il giorno che batterò cassa

Spero che fai un pezzo e decolli

Perché se per sbaglio mi dissi per promo e dopo ti rispondo

Per il funerale, frate', spendi mezzo recording

'Sti qua col pallone sfottevano me perché volevo fare le rime

Io non volevo correre e oggi se accelero, frate', mi incollo al sedile

Odio l’Italia perché si sta bene soltanto se trovi un colpevole

Non si sa nemmeno scrivere «rispetto», ma tutti a parlare di regole

Vuoi sapere di me?

Chiedi alla polvere o alla cenere

Se morissi domani, che cosa ti cambia?

Faresti un selfie senza chiedere

Il rap è morto, chiama il coroner

Finché 'sti artisti, fra', non sono artisti, sono solo specchi per le allodole

Che cosa sperano di muovere?

Ho un etichetta e comunque non possono etichettarmi

So di chi ha fatto più di vent’anni, se chiude Instagram, di che parli?

Sai che 'sto piano l’ho suonato io, non ho più un giorno di relax

Dicevano: «Ormai è un fallito», lì ho appeso due ori senza una deluxe

Ho fatto i miracoli, sarà per questo che dicono: «È un povero Cristo»

Ho ancora i piedi per terra e solo una scarpa più bella

Ma ora sai che cosa ho visto

Hé, weet je nog dat je tegen me zei: "Je bent het niet waard"?

Nu kom ik binnen, hier staan ​​ze op, het lijkt wel het WK

Mensen zoals ik vinden het niet eens erg om vriendelijk te zijn

We zijn geïnteresseerd om herinnerd te worden als gewone stervelingen

Ik bevroor op dat bankje begin januari

Je stak een Alverman voor me aan en ging toen op het tweede uur naar binnen, maar ik rende weg

Dezelfde bank waar ik in augustus op stond te branden

Meer en meer leeg totdat ik er alleen was, zelfs op mijn verjaardag. Waarom niet op vakantie?

daar ging ik vroeger

Vermeng me niet met deze die alleen maar denken aan stralen

Voor de juwelen had ik honger, vandaag straal ik zelfs zonder kettingen

Mijn platen, broer, zijn net zo triest als de schrijver ervan, maar het gaat voorbij

Ik ken de dag dat mijn hart stopt met kloppen

Het zal de dag zijn dat ik het geld zal verslaan

Ik hoop dat je een stuk maakt en weggaat

Want als ik per ongeluk tegen mezelf zei voor een promo en dan zal ik je antwoorden

Voor de begrafenis, broer, besteed de helft van de opname

'Sti hier met de bal maakte me belachelijk omdat ik wilde rijmen

Ik wilde niet rennen en als ik vandaag gas geef, broer, zal ik mezelf aan de stoel lijmen

Ik haat Italië omdat je je alleen goed voelt als je een boosdoener vindt

Je weet niet eens hoe je "respect" moet schrijven, maar iedereen heeft het over regels

Wil je iets over mij weten?

Vraag het stof of de as

Als je morgen sterft, wat zal je dan veranderen?

Je zou een selfie maken zonder te vragen

Rap is dood, bel de lijkschouwer

Zolang 'deze artiesten, tussen', geen kunstenaars zijn, zijn het slechts spiegels voor de leeuweriken

Wat hopen ze te verplaatsen?

Ik heb een label en ze kunnen me toch niet labelen

Ik weet wie ouder is dan twintig, als je Instagram sluit, waar heb je het dan over?

Je weet dat ik het langzaam speelde, ik heb geen dag meer om te ontspannen

Ze zeiden: «Hij is nu een mislukkeling», daar hing ik twee gouden munten zonder een luxe»

Ik deed wonderen, daarom zeggen ze: "Hij is een arme Christus"

Ik heb nog steeds mijn voeten op de grond en nog maar één mooie schoen

Maar nu weet je wat ik zag