My Grandfather's Clock - Lawrence Welk

My grandfather’s clock

Was too large for the shelf

So it stood ninety years on the floor;

It was taller by half

Than the old man himself

Though it weighed not a single pound more

It was bought on the morn

Of the day that he was born

And was always his treasure and pride;

But it stopped, short never to go again

When the old man died

The whole clock let down

On the first step he took

As he left my great grandmother’s arms

It watched over him

When he read his first book

And he saw his first lov and her charm

Through his laughter and tears

It kpt calling off the years

And its proud voice was heard far and wide

But it stopped, short never to go again

When the old man died

In watching its pendulum swing to and fro

Many hours had he watched as a boy

While the clock take the long

Never fast, never slow

Till one day it ran wild in his joy

For it struck 24 when he entered at the door

With a blushing and beautiful bride

But it stopped, short never to go again

When the old man died

De klok van mijn grootvader

Was te groot voor de plank

Dus het stond negentig jaar op de vloer;

Het was de helft groter

Dan de oude man zelf

Hoewel het nog geen pond meer woog

Het is 's ochtends gekocht

Van de dag dat hij werd geboren

En was altijd zijn schat en trots;

Maar het stopte, kortom nooit meer te gaan

Toen de oude man stierf

De hele klok in de steek gelaten

Bij de eerste stap die hij zette

Toen hij de armen van mijn overgrootmoeder verliet

Het waakte over hem

Toen hij zijn eerste boek las

En hij zag zijn eerste geliefde en haar charme

Door zijn lach en tranen

Het kpt het afzeggen van de jaren

En zijn trotse stem werd heinde en verre gehoord

Maar het stopte, kortom nooit meer te gaan

Toen de oude man stierf

Bij het kijken naar zijn slinger heen en weer zwaaien

Vele uren had hij als jongen gekeken

Terwijl de klok het lang duurt

Nooit snel, nooit langzaam

Tot het op een dag wild werd in zijn vreugde

Want het sloeg 24 toe toen hij binnenkwam bij de deur

Met een blozende en mooie bruid

Maar het stopte, kortom nooit meer te gaan

Toen de oude man stierf