Skibet Skal Sejle I Nat - Hanne Boel, Lars H.U.G.

Aften i nymånens tegn.

To står i mørket på kajen.

Pige og mand.

En fra sø, en fra land.

Kys har fortalt,

hvad ord ikke kan.

Tavshed.

Til sidst siger han:

Farvel da min tøs.

Og hold dig nu kvik.

Jeg tilstår mit hjerte

gir ligesom et stik

imens jeg kysser dig nu.

Jeg elsker dig du.

Men skibet skal sejle i nat.

Vi mødtes i sjov.

Vi sværmede lidt.

Men det, der var letsind,

blev alvor med et,

og du blev alting for mig,

nu er der kun dig.

Men skibet skal sejle i nat.

Og intet på jorden er så svært,

som afsked med alt,

man har kært.

Men skæbnen er ens

i stort og i småt;

vi ved det, vi ved det så godt.

Aften i nymånens tegn.

To står i mørket på kajen.

Pige og mand.

En fra sø, — en fra land.

Alting er sagt.

Nu står de der kun.

Tavshed.

Til sidst siger hun:

Farvel da min ven.

Pas godt på dig selv.

Jeg synes du har været

all right og reel,

og jeg har været dig tro.

Mit liv blev os to.

Men skibet skal sejle i nat.

Den lykke vi tror er fast og solid,

den er kun på landlov på ubestemt tid,

for alt, vi ejer, skal bort.

Vi tror, det er vort.

Men skibet skal sejle i nat.

Avond in het teken van de nieuwe maan.

Twee staan ​​in het donker op de kade.

Meisje en man.

Een van zee, een van land.

Kus heeft verteld,

welke woorden niet kunnen.

Stilte.

Tenslotte zegt hij:

Tot ziens dan mijn slet.

En blijf nu wendbaar.

Ik beken mijn hart

geeft als een stekker

terwijl ik je nu kus.

Ik hou van jou jou.

Maar het schip moet vanavond vertrekken.

We ontmoetten elkaar voor de lol.

We zwermden een beetje.

Maar wat was frivool,

werd serieus met een,

en jij werd alles voor mij,

nu is er alleen jij.

Maar het schip moet vanavond vertrekken.

En niets op aarde is zo moeilijk,

als afscheid nemen van alles,

men heeft liefgehad.

Maar het lot is hetzelfde

in groot en in klein;

we weten het, we weten het zo goed.

Avond in het teken van de nieuwe maan.

Twee staan ​​in het donker op de kade.

Meisje en man.

Een van zee, - een van land.

Alles is gezegd.

Nu staan ​​ze daar maar.

Stilte.

Eindelijk zegt ze:

Tot ziens dan mijn vriend.

Zorg goed voor jezelf.

ik denk dat je geweest bent

goed en echt,

en ik ben je trouw gebleven.

Mijn leven werd wij tweeën.

Maar het schip moet vanavond vertrekken.

Het geluk dat we geloven is stevig en solide,

het is alleen met landverlof voor onbepaalde tijd,

want alles wat we bezitten moet verdwijnen.

We denken dat het van ons is.

Maar het schip moet vanavond vertrekken.