1-800-Do-U-Care - Larry Sparks, Rhonda Vincent

You left two weeks ago, seems like a month of Sundays and each time I called

you’re always gone.

And when you finally answered, your voice seems cold as ice and the next thing

I heard was your dial tone.

So call me sometime, I won’t be on the line.

Rest assured and know I’ll be there.

Call me if you will and I will pay the bill.

I’m at one eight hundred do you

care.

I’m sitting here tonight, thinking «do you know my number».

My hand stays on the phone most all the time.

And I’m wondering if you know, the trouble I’ve been through.

So the next call

you make won’t cost a dime.

Chorus and end.

Je bent twee weken geleden vertrokken, het lijkt wel een maand van zondag en elke keer dat ik belde

je bent altijd weg.

En toen je eindelijk antwoordde, lijkt je stem ijskoud en het volgende:

Ik hoorde dat het je kiestoon was.

Dus bel me een keer, ik ben niet aan de lijn.

Wees gerust en weet dat ik er zal zijn.

Bel me als je wilt en ik betaal de rekening.

Ik ben op achthonderd, jij ook?

zorg.

Ik zit hier vanavond en denk "weet je mijn nummer".

Mijn hand blijft altijd op de telefoon.

En ik vraag me af of je weet, de problemen die ik heb meegemaakt.

Dus de volgende oproep

die je maakt, kost geen cent.

Koor en einde.