Knife and Spear - LANKS

Hold me near

All I wanted was your love my dear

I would call for you, but you weren’t there

Now I hunt you with my knife and spear

Her name was Akira, and she was the best

At sticking pins and needles and bleeding out the flesh

Of people, that, annoyed her the most

In the shadow of the mountain, she was but a ghost

She haunted all the village folk, they stayed in the light

Shielding themselves in their cabins at night

Their doors barricaded, windows shaded, ever doomed

Cattle for the slaughter, waiting in their rooms

She broke in a cellar, and drank all the wine

And awoke to find she hadn’t been alone that night

Embarrassed, Her money and blade were gone

Pissed off and angry, she knew who’d done her wrong

Hold me near

All I wanted was your love my dear

I would call for you, but you weren’t there

Now I hunt you with my knife and spear

He sits in the darkness, robe across his chest

A smile laced with arrogance, chain on his breast

It glimmers in the moonlight, disappeared when silence broke

Barely seeing through the haze of cigarette smoke

Ice in his tumbler, swirling in his hand

Shifts in his position and turns to face the man

Who caught his attention when he felt his presence

A scent so familiar, a sweet vanilla essence

When the man spoke, he had a beautiful tone

Softly on the consonants and rounded on the o’s

The figure, moved, under the light

Then did he see it was Akira that night

And she sliced him to pieces with a knife

Hold me near

All I wanted was your love my dear

I would call for you, but you weren’t there

Now I hunt you with my knife and spear

Houd me dichtbij

Alles wat ik wilde was je liefde mijn liefste

Ik zou voor je bellen, maar je was er niet

Nu jaag ik op je met mijn mes en speer

Haar naam was Akira, en zij was de beste

Bij het steken van spelden en naalden en het uitbloeden van het vlees

Van de mensen irriteerde dat haar het meest

In de schaduw van de berg was ze slechts een geest

Ze achtervolgde alle dorpsmensen, ze bleven in het licht

Zich 's nachts afschermen in hun hutten

Hun deuren gebarricadeerd, ramen in de schaduw, ooit gedoemd

Vee voor de slacht, wachtend in hun kamers

Ze brak een kelder in en dronk alle wijn op

En werd wakker om te ontdekken dat ze die nacht niet alleen was geweest

Beschaamd, haar geld en mes waren weg

Boos en boos, ze wist wie haar kwaad had gedaan

Houd me dichtbij

Alles wat ik wilde was je liefde mijn liefste

Ik zou voor je bellen, maar je was er niet

Nu jaag ik op je met mijn mes en speer

Hij zit in de duisternis, gewaad over zijn borst

Een glimlach doorspekt met arrogantie, ketting aan zijn borst

Het glinstert in het maanlicht, verdween toen de stilte brak

Nauwelijks door de waas van sigarettenrook kijken

IJs in zijn tuimelaar, wervelend in zijn hand

Verschuift in zijn positie en draait zich naar de man toe

Wie trok zijn aandacht toen hij zijn aanwezigheid voelde?

Een zo bekende geur, een zoete vanille-essence

Toen de man sprak, had hij een mooie toon

Zacht op de medeklinkers en afgerond op de o's

De figuur, bewogen, onder het licht

Toen zag hij dat het die avond Akira was?

En ze sneed hem in stukken met een mes

Houd me dichtbij

Alles wat ik wilde was je liefde mijn liefste

Ik zou voor je bellen, maar je was er niet

Nu jaag ik op je met mijn mes en speer