Aurelia - LANKS

I walk among the trees in the evening

Shadows that have opened in my mind

A heaviness slows my breathing

Somehow it speeds up time

Ascending from a cold stone wall

With jagged rocks cutting as I climb

Fading as I softly fall

Whisper to me where I lie

I’ll still love you when the morning comes

The morning never felt so bad

Do you ever really think about me?

The morning never felt so…

I’ll still love you when the moon it falls

You whisper to my wounded soul

So bitter but it tastes so sweet

I swam through a river I saw

Swimming under glass sheets three feet deep

I guess that’s why I didn’t hear you call

Caught up in emotions I can’t speak

Dear lover I am all exposed

Illuminated in your glow

I always knew I’d end up alone

Forever haunted by your ghost

I’ll still love you when the morning comes

The morning never felt so bad

Do you ever really think about me?

The morning never felt so

I’ll still love you when the moon it falls

You whisper to my wounded soul

So bitter but it tastes so sweet

Your love is a poison arrow through my heart

I try in vain to elude it

You paint me in your picture, distill me in your art

A heavy brush won’t remove it

I’ll still love you when the morning comes

The morning never felt so bad

Do you ever really think about me?

The morning never felt so

I’ll still love you when the moon it falls

You whisper to my wounded soul

So bitter but it tastes so sweet

Ik loop 's avonds tussen de bomen

Schaduwen die zich in mijn geest hebben geopend

Een zwaarte vertraagt ​​mijn ademhaling

Op de een of andere manier versnelt het de tijd

Oplopend vanaf een koude stenen muur

Met grillige rotsen die snijden terwijl ik klim

Vervaagt terwijl ik zacht val

Fluister me waar ik lig

Ik zal nog steeds van je houden als de ochtend komt

De ochtend voelde nog nooit zo slecht

Denk je ooit echt aan mij?

De ochtend voelde nog nooit zo...

Ik zal nog steeds van je houden als de maan valt

Je fluistert tegen mijn gewonde ziel

Zo bitter, maar het smaakt zo zoet

Ik zwom door een rivier die ik zag

Zwemmen onder glasplaten van drie voet diep

Ik denk dat ik je daarom niet heb horen bellen

Gevangen in emoties die ik niet kan spreken

Beste minnaar, ik ben helemaal blootgesteld

Verlicht in je gloed

Ik heb altijd geweten dat ik alleen zou eindigen

Voor altijd achtervolgd door je geest

Ik zal nog steeds van je houden als de ochtend komt

De ochtend voelde nog nooit zo slecht

Denk je ooit echt aan mij?

De ochtend voelde nog nooit zo

Ik zal nog steeds van je houden als de maan valt

Je fluistert tegen mijn gewonde ziel

Zo bitter, maar het smaakt zo zoet

Jouw liefde is een gifpijl door mijn hart

Ik probeer tevergeefs om het te ontwijken

Je schildert me op jouw foto, distilleer me in jouw kunst

Een zware borstel verwijdert het niet

Ik zal nog steeds van je houden als de ochtend komt

De ochtend voelde nog nooit zo slecht

Denk je ooit echt aan mij?

De ochtend voelde nog nooit zo

Ik zal nog steeds van je houden als de maan valt

Je fluistert tegen mijn gewonde ziel

Zo bitter, maar het smaakt zo zoet