Sonhos Pintados de Azul - Laila Garin e A ROda, Laila Garin

Ainda me lembro muito bem daquele tempo

Em que eu sonhava um beijo seu

Com tanta força

Tanto sentimento

Que o consumar

Me consumiu

Nós nos beijando ao cair da tarde

Isso jamais aconteceu

De desgostoso

Nem queria ver

Me afastei

Fui longe com esse sonho

Mas isso nada resolveu

Seguiu crescendo

Mas cresceu, sozinho

Por isso desapareceu

Depois de ver um sentimento enorme

Não tomar forma então morrer

E que ser sua

Não podia ser

Eu, bem que podia ser eu

Ah, eu vivi a sonhar

Mas sonhos pintados de azul

Não vivem de um lado só

Pois o sentimento é um sol

Fonte de luz e calor

Se não tem pra quem se dá

Se não tem onde se pôr

Trata de se esvaziar

E sua luz se ofuscar

Indo

Ainda me lembro muito bem daquele tempo

Em que eu sonhava um beijo seu

Com tanta afim

Tanto sentimento

Que o consumar

Me consumiu

Nós nos beijando ao cair da tarde

Isso jamais aconteceu

De desgostosa

Nem queria ver

Me afastei

Fui longe com esse sonho

Mas isso nada resolveu

Seguiu crescendo

Mas cresceu sozinho

Por isso desapareceu

Depois de ver um sentimento enorme

Não tomar forma então morrer

E que ser sua

Não podia ser

Eu, bem que podia ser, eu

Ah, eu vivi a sonhar

Mas sonhos pintados de azul

Não vivem de um lado só

Pois o sentimento é um sol

Fonte de luz e calor

Se não tem para quem se dá

Se não tem onde se pôr

Trata de esvaziar

E sua luz se ofuscar

Indo

Ik herinner me die tijd nog heel goed

Waarin ik droomde van een kus van jou

zo hard

zoveel gevoel

dat de volmaakte

verteerde mij

Ons zoenen in de schemering

Dit is nooit gebeurd

walgen

Ik wilde het niet eens zien

Ik liep weg

Ik ben ver gekomen met deze droom

Maar dat loste het niet op

bleef groeien

Maar groeide op, alleen

Daarom is het verdwenen

Na het zien van een enorm gevoel

Neem geen vorm aan en sterf dan

En wat van jou te zijn

kan niet zijn

Ik, ik zou het kunnen zijn

Oh, ik leefde dromen

Maar dromen geschilderd in blauw

Ze wonen niet aan één kant

Omdat het gevoel een zon is

Bron van licht en warmte

Als je het niet hebt, aan wie kun je het dan geven?

Als je nergens te plaatsen hebt

Probeer jezelf leeg te maken

En je licht wordt gedimd

gaan

Ik herinner me die tijd nog heel goed

Waarin ik droomde van een kus van jou

zo verliefd

zoveel gevoel

dat de volmaakte

verteerde mij

Ons zoenen in de schemering

Dit is nooit gebeurd

walgen

Ik wilde het niet eens zien

Ik liep weg

Ik ben ver gekomen met deze droom

Maar dat loste het niet op

bleef groeien

maar groeide alleen op

Daarom is het verdwenen

Na het zien van een enorm gevoel

Neem geen vorm aan en sterf dan

En wat van jou te zijn

kan niet zijn

Ik, nou, ik zou het kunnen zijn

Oh, ik leefde dromen

Maar dromen geschilderd in blauw

Ze wonen niet aan één kant

Omdat het gevoel een zon is

Bron van licht en warmte

Als je het niet hebt, aan wie kun je het dan geven?

Als je nergens te plaatsen hebt

Probeer te legen

En je licht wordt gedimd

gaan