Adjida - Lacrim

Tu sais des fois, la vie m’a baffé

J’voulais voir la misère, c’est Dieu qui m’a guidé

J’suis là depuis quatre jours, des femmes et des enfants

J’vois leur vie au camp, j’m’en veux d'être vivant

Puis le coup d’cœur de ma vie, sur la route, cette petite fille qui se balade

dans l’oubli

J’mens pas, sérieux, tout capter dans ses yeux, beaucoup d’sang coule dans les

yeux

Poids du monde est dans ses yeux, trop lourd pour qu’elle voit les cieux

Cette fille a 9 ans, un cœur innocent, le même que mes enfants, oui

Un p’tit cadeau, elle part en courant mais elle se fait voler par d’autres gens

Ses larmes ont mis mon cœur en deux et j’ai cru encore plus en Dieu

Tu s’ras comme ma fille, non, ne pleure pas, c’est fini

P’tite Adjida, j’ai rêvé d’un palais

Toi, tu rêves de rêver, mes gosses ont d’quoi manger

P’tite Adjida, toi, ta maman s’est faite tuer d’vant toi

Quand j’pense à toi, des fois, j’ai honte de moi

P’tite Adjida, où je vis, y a beaucoup d’tarés

Qui vivent que pour la money et leurs cœurs se sont envolés

P’tite Adjida, en fond d'écran, j’ai ton visage

J’t’ai laissé un téléphone, demain, je t’envoie un message

P’tite Adjida

Comment va t-elle ma princesse?

Je t’oublie pas, tous les jours, j’pense à toi

J’vois ton sourire en vidéo, y a mon fils à qui je manque trop

C’est les mêmes sourires, de l’espoir dans les yeux

Fake, ce que l’on vit

Paye des palaces quand des enfants de dix ans n’ont même pas de lit

Tous les soirs, j’pense à ça, je m’en veux, j’ai honte de moi

Et je ferai tout pour toi

P’tite Adjida, ma petite, t’es ma leçon de vie

Nous sommes des privilégiés, un toit et puis notre famille

Une école, un frigo, d’un bon lit, des amis

Des fois, je hais la money, c’est l’humain qui est très mauvais

Faut qu'ça change

J’ai rêvé d’un palais

Toi, tu rêves de rêver, mes gosses ont d’quoi manger

Toi, ta maman s’est faite tuer d’vant toi

Quand j’pense à toi, des fois, j’ai honte de moi

P’tite Adjida, où je vis, y a beaucoup d’tarés

Qui vivent que pour la money et leurs cœurs se sont envolés

P’tite Adjida, en fond d'écran, j’ai ton visage

J’t’ai laissé un téléphone, demain, je t’envoie un message

P’tite Adjida

À mes enfants (Life)

Life, Nabil, AM, yeah

Weet je soms sloeg het leven me

Ik wilde ellende zien, het was God die mij leidde

Ik ben er vier dagen geweest, vrouwen en kinderen

Ik zie hun leven in het kamp, ​​ik geef mezelf de schuld dat ik nog leef

Dan de verliefdheid van mijn leven, op de weg, dit kleine meisje dat loopt

in vergetelheid

Ik lieg niet, serieus, vang alles in zijn ogen, er stroomt veel bloed in de

ogen

Het gewicht van de wereld is in haar ogen, te zwaar voor haar om de lucht te zien

Dit meisje is 9 jaar oud, een onschuldig hart, hetzelfde als mijn kinderen, ja

Een klein cadeautje, ze rent weg maar wordt beroofd door andere mensen

Haar tranen braken mijn hart en ik geloofde nog meer in God

Je zult zijn als mijn dochter, nee, niet huilen, het is voorbij

Kleine Adjida, ik droomde van een paleis

Jij, jij droomt van dromen, mijn kinderen hebben iets te eten

Kleine Adjida, jij, je moeder werd voor je ogen vermoord

Als ik aan je denk, schaam ik me soms voor mezelf

P'tite Adjida, waar ik woon, zijn er veel noten

Die leven voor het geld en hun hart is weg

P'tite Adjida, op de achtergrond, ik heb je gezicht

Ik heb een telefoon voor je achtergelaten, morgen stuur ik je een bericht

Kleine Adjida

Hoe gaat het met mijn prinses?

Ik vergeet je niet, elke dag denk ik aan je

Ik zie je glimlach op video, er is mijn zoon die me te veel mist

Het is dezelfde glimlach, hoop in hun ogen

Nep, wat we leven

Betaal voor paleizen als tienjarigen niet eens een bed hebben

Elke nacht denk ik daaraan, ik geef mezelf de schuld, ik schaam me voor mezelf

En ik zal alles voor je doen

P'tite Adjida, mijn kleintje, jij bent mijn levensles

We zijn bevoorrecht, een dak en dan ons gezin

Een school, een koelkast, een goed bed, vrienden

Soms haat ik geld, het is de mens die heel slecht is

Het moet veranderen

Ik droomde van een paleis

Jij, jij droomt van dromen, mijn kinderen hebben iets te eten

Jij, je moeder werd vermoord voor je ogen

Als ik aan je denk, schaam ik me soms voor mezelf

P'tite Adjida, waar ik woon, zijn er veel noten

Die leven voor het geld en hun hart is weg

P'tite Adjida, op de achtergrond, ik heb je gezicht

Ik heb een telefoon voor je achtergelaten, morgen stuur ik je een bericht

Kleine Adjida

Aan mijn kinderen (Leven)

Leven, Nabil, AM, yeah