Femme soldat - L'Algérino

Elle se lève à 4heures le bébé qui pleure,

Prépare le biberon change la couche, il est l’heure,

Elle a dormi d’un oeil le sommeil léger,

Pense aux factures et aux loyés qu’elle doit payer,

Son mari la quitté pour une amie a elle,

Le genre d’homme qui on des maitresses à la pelle,

Elle se retrouve seule dans un taudit trois enfants a nourrir,

Elle pleure en cachette mais devant eux elle garde le sourire,

Elle accumule des petits boulots pour des petites sommes,

Y’a pas de sous métiers quand il s’agit de nourrir son môme,

Elle est a la fois femme de ménage et caissière,

Femme soldat affronte la vie avec une serpillère.

REFRAIN:

Elle se lève a 4heure du mat,

Réveillé par le petit qui pleur,

Change la couche fait le biberon,

La vie est dure même sont regard en dit long,

Elle travaille toute la semaine,

Elle n’attend de l’aide de personne,

Courageuse et forte,

Elle accumule des petits boulots pour des petites sommes,

Sont mari la quittée il y’a 4 ans,

La laisse toute seule avec c’est tourments,

Ecoeuré par les hommes,

Elle puisent sa force dans le sourire de ses enfants.

Elle ne se plaint jamais elle vie sa vie toute seule,

Même sous la pluie elle porte les courses toute seule,

Elle croise dans la rue des couples qui ont l’air heureux,

Mais elle n’envie personne c’est tant mieux pour eux,

Elle fait des économies pour gâté les petits,

Qui sont un peu de marques à l'école devant leurs amis,

Les enfants peuvent-êtres cruels,

Quand-ils charrie la chaire de sa chère,

C’est enfants c’est toute sa vie.

REFRAIN:

Elle se lève a 4heure du mat,

Réveillé par le petit qui pleur,

Change la couche fait le biberon,

La vie est dur même sont regard en dit long,

Elle travaille toute la semaine,

Elle n’attend de l’aide de personne,

Courageuse et forte,

Elle accumule des petits boulots pour des petites sommes.

L’ainé a 15ans traumatisé,

Il entend souvent sa mère pleurée,

Au milieu de la nuit pour la consoler,

Il dort avec elle,"T'inquiète maman tout va s’arranger."

Lui qui est môme n’a plus la moyenne,

Une fois sur deux à l'école il redouble sa 3ème,

La lacheté d’un homme,

La bravoure d’une femme qui affronte la vie femme soldat.

REFRAIN:

Elle se lève a 4heure du mat,

Réveillé par le petit qui pleur,

Change la couche fait le biberon,

La vie est dur même sont regard en dit long,

Elle travaille toute la semaine,

Elle n’attend de l’aide de personne courageuse et forte,

Elle accumule des petits boulots pour des petites sommes.

Sont marie la quittée il y’a 4 ans,

La laisse toute seule avec c’est tourments,

Ecoeuré par les hommes,

Elle puisent sa force dans le sourire de ses enfants.

(Merci à Jade. pour cettes paroles)

Ze staat om 4 uur op, de baby huilt,

Maak de fles klaar, verander de luier, het is tijd,

Ze sliep met één oog een lichte slaap,

Denk aan de rekeningen en de huur die ze moet betalen,

Haar man verliet haar voor een vriend van haar,

Het soort man dat minnaressen in schoppen heeft,

Ze bevindt zich alleen op een vuilnisbelt met drie kinderen te voeden,

Ze huilt in het geheim, maar voor hen blijft ze lachen,

Ze verzamelt klusjes voor kleine bedragen,

Er zijn geen tussenhandel als het gaat om het voeden van je kind,

Ze is zowel huishoudster als kassier,

Vrouwelijke soldaat staat voor het leven met een dweil.

REFREIN:

Ze staat om 4 uur op,

Gewekt door de huilende kleine,

Verander de luier, maak de fles,

Het leven is moeilijk, zelfs zijn blik zegt alles,

Ze werkt de hele week,

Ze verwacht van niemand hulp,

Dapper en sterk,

Ze verzamelt klusjes voor kleine bedragen,

Zijn man links 4 jaar geleden,

Laat haar helemaal alleen met haar kwellingen,

Gehaat door mannen,

Ze put haar kracht uit de glimlach van haar kinderen.

Ze klaagt nooit dat ze haar leven alleen leeft

Zelfs in de regen draagt ​​ze de boodschappen alleen,

Ze passeert stellen op straat die er gelukkig uitzien,

Maar ze benijdt niemand, het is goed voor hen,

Ze spaart geld om de kleintjes te verwennen,

Die een beetje scoren op school in het bijzijn van hun vrienden,

Kinderen kunnen wreed zijn,

Wanneer dragen ze de preekstoel van zijn geliefde,

Het zijn kinderen, het is zijn hele leven.

REFREIN:

Ze staat om 4 uur op,

Gewekt door de huilende kleine,

Verander de luier, maak de fles,

Het leven is moeilijk, zelfs zijn blik zegt alles,

Ze werkt de hele week,

Ze verwacht van niemand hulp,

Dapper en sterk,

Ze verzamelt klusjes voor kleine bedragen.

De oudste is 15 jaar getraumatiseerd,

Hij hoort zijn moeder vaak huilen,

Midden in de nacht om haar te troosten,

Hij slaapt met haar, "Maak je geen zorgen mama alles komt goed."

Wie jong is, heeft niet langer het gemiddelde,

De helft van de tijd op school herhaalt hij zijn 9e klas,

De lafheid van een man,

De moed van een vrouw die het leven als soldaat onder ogen ziet.

REFREIN:

Ze staat om 4 uur op,

Gewekt door de huilende kleine,

Verander de luier, maak de fles,

Het leven is moeilijk, zelfs zijn blik zegt alles,

Ze werkt de hele week,

Ze verwacht geen hulp van iemand die dapper en sterk is,

Ze verzamelt klusjes voor kleine bedragen.

Zijn links 4 jaar geleden getrouwd,

Laat haar helemaal alleen met haar kwellingen,

Gehaat door mannen,

Ze put haar kracht uit de glimlach van haar kinderen.

(Met dank aan Jade. voor deze teksten)