Disfraz - Kudai

Puedo comprender que si vas a esconder

Es por que no quieres ver los dedos que apuntan

Como culpandote por no ser tan normal

Por llevar ese disfraz de lagrimas negras

Y en solo una mirada

Dices que lo sientes

Y quieres escapar muy lejos

Sin regresar jamás

Quiero salir de aqui, y no mirar hacia atrás

Quiero escapar otra vez, y no volver nunca más

Sin embargo estar sin miedo sin pensar en alguien mas

Sin esconderme atrás de este disfraz

Ya no, como un castigo mil veces

Quiero salir de mi, quiero dejarme caer

Quiero escapar una vez, y no volver nunca más

Sin tener que estar como escondido

Yo no se de que como una culpa

Tocame la piel sin miedo

Quedate hasta que caiga el sol

Y dime que paso, en que momento me perdi

Quisiera desaparecer, por un instante perderme

De mi, de ti, aqui, aqui, sin ti, sin ti

Y en solo una mirada

Dices que lo sientes

Y quieres escapar muy lejos

Sin regresar jamás

Quiero salir de aqui, y no mirar hacia atrás

Quiero escapar otra vez, y no volver nunca más

Sin embargo estar sin miedo sin pensar en alguien mas

Sin esconderme atrás de este disfraz

Ya no, como un castigo mil veces

Sin aparentar, sin miedo, sin pensar en alguien mas

Sin esconderme atrás de este disfraz,

Como un castigo en mi

Sin tener que estar como escondido

Yo no se de que como una culpa

Tocame la piel sin miedo

Quedate hasta que caiga el sol, el sol, el sol

(Varias veces)

Sin aparentar, sin miedo, sin pensar en alguien mas

Sin esconderme atrás de este disfraz,

Sin esconderme atrás de este disfraz, como un castigo en mi

Ik kan begrijpen dat als je je gaat verstoppen

Het is omdat je de wijzende vingers niet wilt zien

Alsof je het je kwalijk neemt dat je niet zo normaal bent

Voor het dragen van dat kostuum van zwarte tranen

En in één oogopslag

je zegt dat het je spijt

En je wilt ver weg rennen

zonder ooit terug te keren

Ik wil hier weg, en niet achterom kijken

Ik wil weer ontsnappen en nooit meer terugkomen

Wees echter zonder angst zonder aan iemand anders te denken

Zonder zich achter deze vermomming te verschuilen

Niet meer, als een straf duizend keer

Ik wil uit mezelf komen, ik wil mezelf laten vallen

Ik wil een keer ontsnappen en nooit meer terugkomen

Zonder verborgen te zijn

Ik ken dat niet als een fout

raak mijn huid aan zonder angst

blijf tot de zon ondergaat

En vertel me wat er is gebeurd, op welk punt ben ik verdwaald?

Ik zou willen verdwijnen, voor een moment om mezelf te verliezen

Van mij, van jou, hier, hier, zonder jou, zonder jou

En in één oogopslag

je zegt dat het je spijt

En je wilt ver weg rennen

zonder ooit terug te keren

Ik wil hier weg, en niet achterom kijken

Ik wil weer ontsnappen en nooit meer terugkomen

Wees echter zonder angst zonder aan iemand anders te denken

Zonder zich achter deze vermomming te verschuilen

Niet meer, als een straf duizend keer

Zonder te doen alsof, zonder angst, zonder aan iemand anders te denken

Zonder zich achter deze vermomming te verschuilen,

Als een straf voor mij

Zonder verborgen te zijn

Ik ken dat niet als een fout

raak mijn huid aan zonder angst

Blijf tot de zon ondergaat, de zon, de zon

(Herhaaldelijk)

Zonder te doen alsof, zonder angst, zonder aan iemand anders te denken

Zonder zich achter deze vermomming te verschuilen,

Zonder zich achter deze vermomming te verschuilen, als een straf voor mij