Iron Veins - Kristina Bazan

The little bit of what we have is not enough

We always wanted more from the sun

To find the meaning in the paradox

Before we all turn into dust

These heavy weights on my shoulder

No, I can’t bare them on me no more

Oh, I can’t wait any longer

To see our bodies grow stronger

One day we all will bare iron veins

For all the pain our hearts couldn’t contain

And so we’ll finally emancipate

Away from all our weakness

The day that we’ll be made of iron veins

We will remember of what our pain is made

And so we’ll finally emancipate

Away from the world weakness

The little bit of what we know is not enough

So we resign to live through love

Or own a bit of soil from this earth

And wish for the better tomorrow

These burning aches in my heart

They’re tearing me all apart

Oh, how I wish we could restart

And build a land without sorrow

One day we all will bare iron veins

For all the pain our hearts couldn’t contain

And so we’ll finally emancipate

Away from all our weakness

The day that we’ll be made of iron veins

We will remember our pain is made

And so we’ll finally emancipate

Away from all our weakness

Het kleine beetje van wat we hebben is niet genoeg

We wilden altijd meer van de zon

Om de betekenis in de paradox te vinden

Voordat we allemaal in stof veranderen

Deze zware gewichten op mijn schouder

Nee, ik kan ze niet meer op mij dragen

Oh, ik kan niet langer wachten

Om ons lichaam sterker te zien worden

Op een dag zullen we allemaal ijzeren aderen blootleggen

Voor alle pijn die ons hart niet kon bevatten

En dus zullen we eindelijk emanciperen

Weg van al onze zwakheden

De dag dat we gemaakt zullen zijn van ijzeren aderen

We zullen onthouden waar onze pijn van is gemaakt

En dus zullen we eindelijk emanciperen

Weg van de zwakte van de wereld

Het kleine beetje van wat we weten is niet genoeg

Dus we nemen ontslag om door liefde te leven

Of bezit een beetje aarde van deze aarde

En wens het betere morgen

Deze brandende pijnen in mijn hart

Ze scheuren me helemaal uit elkaar

Oh, wat zou ik graag willen dat we opnieuw konden beginnen

En bouw een land zonder verdriet

Op een dag zullen we allemaal ijzeren aderen blootleggen

Voor alle pijn die ons hart niet kon bevatten

En dus zullen we eindelijk emanciperen

Weg van al onze zwakheden

De dag dat we gemaakt zullen zijn van ijzeren aderen

We zullen onthouden dat onze pijn is gemaakt

En dus zullen we eindelijk emanciperen

Weg van al onze zwakheden