Duvalier's Dream - Kris Kristofferson, Rita Coolidge

Duvalier was a bitter man who cursed the morning sun

That brought a new betrayal every day

He shunned the world of mortals and the sound of human tongues

And blessed the night that chased their sight away

A disillusioned dreamer who would never love again

Who’d tried of it and found that it was rotten

Prefering perfect strangers to the company of friends

Because strangers are so easily forgotten

Oh, it’s hard to keep believing when you know you’ve been deceived

To face a lie and dare to try again

But there’s nothing like a woman with a spell of make believe

To make a new believer of a man

Duvalier took the fickle turns of fortune in his stride

Expecting next to nothing out of life

Till fortune found a girl who fanned a flame he thought had died

Whose burning beauty cut him like a knife

She touched him through the senses that his mind could not control

Then smiling stepped aside and watched him fall

Betrayed by his own body and the hunger in his soul

Duvalier was a dreamer after all

Oh, it’s hard to keep believing when you know you’ve been deceived

To face a lie and dare to try again

But there’s nothing like a woman with a spell of make believe

To make a new believer of a man

Duvalier was een bittere man die de ochtendzon vervloekte

Dat bracht elke dag een nieuw verraad met zich mee

Hij schuwde de wereld van stervelingen en het geluid van menselijke tongen

En zegende de nacht die hun zicht verjaagde

Een gedesillusioneerde dromer die nooit meer zou liefhebben

Wie heeft het geprobeerd en ontdekte dat het verrot was?

De voorkeur geven aan volslagen vreemden boven het gezelschap van vrienden

Omdat vreemden zo gemakkelijk worden vergeten

Oh, het is moeilijk om te blijven geloven als je weet dat je bent bedrogen

Om een ​​leugen onder ogen te zien en het opnieuw te proberen

Maar er gaat niets boven een vrouw met een betovering van doen geloven

Om een ​​nieuwe gelovige van een man te maken

Duvalier nam de wispelturige wendingen van fortuin in zijn pas

Bijna niets van het leven verwachten

Tot het fortuin een meisje vond dat een vlam aanwakkerde waarvan hij dacht dat die was overleden

Wiens brandende schoonheid hem sneed als een mes

Ze raakte hem aan met de zintuigen die zijn geest niet kon beheersen

Toen stapte glimlachend opzij en zag hem vallen

Verraden door zijn eigen lichaam en de honger in zijn ziel

Duvalier was toch een dromer

Oh, het is moeilijk om te blijven geloven als je weet dat je bent bedrogen

Om een ​​leugen onder ogen te zien en het opnieuw te proberen

Maar er gaat niets boven een vrouw met een betovering van doen geloven

Om een ​​nieuwe gelovige van een man te maken