Колёса по дорожке - Кравц

Припев:

Несут колеса по дорожке,

Те, кто с нами едут — качают бошками.

Мы этой жизнью объе*ошены,

И каждый день — новый приход.

Несут колеса по дорожке,

Те, кто с нами едут — качают бошками.

Мы этой жизнью объе*ошены,

И каждый день — новый приход.

Когда мне было 13 лет,

Мое лето проходило через тягу пиво-сигарета.

Мы шатались по подъездам,

Целыми днями жрали только хлеб с майонезом.

Я был нормальным пацаном таким,

Любил хип-хоп, девчонок, на баскетбол ходил.

Потом влюбился так, что год не смеялся.

Взрослеем, работа, расписания, друзья, бассейн.

Синяки, шишки, личка, кучи амбиций.

Годы летят, звоню всё в туже пиццу.

Ничего не изменилось —

Здоровье закаляем, опыта накопилось.

А правда — она у костра с гитарой.

От нее воняет перегаром так, что аж валит пар,

И нет решения:

Теперь сами готовим себе пищу для размышления.

Наша страна!

А что страна?

Она нам вариантов не оставила.

Нам тут Стаса Михайлова ставят без палева.

И мы по этой холодной картине на своем бензине,

Катим на летней резине.

Припев:

Несут колеса по дорожке,

Те, кто с нами едут — качают бошками.

Мы этой жизнью объе*ошены,

И каждый день — новый приход.

Несут колеса по дорожке,

Те, кто с нами едут — качают бошками.

Мы этой жизнью объе*ошены,

И каждый день — новый приход.

С годами стараюсь не терять лица,

Вокруг все меняется: друзья взрослеют, дети рождаются,

А я сам, как ребенок, вот даже:

Мимо едет автобус, жду, что мне кто-то помашет.

А тут, по телику ко мне подходит девушка с большой грудью,

И говорит: «Мы тут костер разжигаем, пару палок не будет?».

А я не отвечаю, знаю это не случайно,

Нас повсюду пасут агенты в плавках, чайках.

И пусть он хоть на трибуне, в думе, на престоле,

В самом дорогом костюме — всё тот же Васюля!

И я не ведусь на их промывон, гипноз и фетиш,

Надеюсь, братан, ты в этой теме с нами едешь.

За сортовой правдой туда, где нас ждут,

Свежий расслабон, важны каждые 5 минут.

И я знаю точно, что нас отличает:

Беспорядок на столе!

На плите горячий чайник.

И я гордо скажу: «Я выбрал рэпчик!»,

Тут посыл важен, тут не решает кто под кого ляжет.

Либо качает, либо мажет, и как бы,

Припев:

Несут колеса по дорожке,

Те, кто с нами едут — качают бошками.

Мы этой жизнью объе*ошены,

И каждый день — новый приход.

Несут колеса по дорожке,

Те, кто с нами едут — качают бошками.

Мы этой жизнью объе*ошены,

И каждый день — новый приход.

Refrein:

Draag de wielen langs de baan,

Degenen die met ons meerijden, schudden hun hoofd.

We zijn geobsedeerd door dit leven,

En elke dag is een nieuwe aankomst.

Draag de wielen langs de baan,

Degenen die met ons meerijden, schudden hun hoofd.

We zijn geobsedeerd door dit leven,

En elke dag is een nieuwe aankomst.

Toen ik 13 was

Mijn zomer ging door het verlangen naar bier en sigaretten.

We strompelden langs de veranda's,

De hele dag aten ze alleen brood met mayonaise.

Ik was zo'n normaal kind

Hij hield van hiphop, meisjes, ging naar basketbal.

Toen werd ik verliefd zodat ik een jaar lang niet heb gelachen.

Opgroeien, werk, schema's, vrienden, zwembad.

Kneuzingen, stoten, persoonlijk, hopen ambitie.

Jaren vliegen voorbij, ik blijf dezelfde pizza noemen.

Niks is veranderd -

We temperen onze gezondheid, er is ervaring opgedaan.

En de waarheid is - ze is bij het vuur met een gitaar.

Het stinkt zo naar dampen dat het al stoom afgeeft,

En er is geen oplossing:

Nu bereiden we ons stof tot nadenken voor.

Ons land!

En een land?

Ze liet ons geen opties.

Ze hebben Stas Mikhailov hier gezet zonder reekalf.

En we zijn in deze koude foto op onze benzine,

Wij rollen op zomerbanden.

Refrein:

Draag de wielen langs de baan,

Degenen die met ons meerijden, schudden hun hoofd.

We zijn geobsedeerd door dit leven,

En elke dag is een nieuwe aankomst.

Draag de wielen langs de baan,

Degenen die met ons meerijden, schudden hun hoofd.

We zijn geobsedeerd door dit leven,

En elke dag is een nieuwe aankomst.

Door de jaren heen probeer ik mijn gezicht niet te verliezen,

Alles verandert om zich heen: vrienden groeien op, kinderen worden geboren,

En ikzelf, als een kind, zelfs:

Er rijdt een bus voorbij, wachtend tot iemand naar me zwaait.

En dan komt er op tv een meisje met grote borsten naar me toe,

En hij zegt: "We maken hier een vuurtje, komen er niet een paar stokjes bij?"

En ik antwoord niet, ik weet dat het geen toeval is,

Agenten in zwembroeken en meeuwen grazen ons overal.

En al staat hij op het podium, in de gedachte, op de troon,

In het duurste pak - dezelfde Vasyl!

En ik val niet voor hun hype, hypnose en fetisj,

Ik hoop, bro, dat je met ons meegaat in dit onderwerp.

Voor raswaarheid naar waar ze op ons wachten,

Frisse relax, belangrijk om de 5 minuten.

En ik weet precies wat ons anders maakt:

Rommel op tafel!

Op het fornuis staat een hete waterkoker.

En ik zal met trots zeggen: "Ik heb een rapper gekozen!",

Hier is de boodschap belangrijk, het bepaalt niet wie onder wie valt.

Ofwel schudt of smeert, en als het ware,

Refrein:

Draag de wielen langs de baan,

Degenen die met ons meerijden, schudden hun hoofd.

We zijn geobsedeerd door dit leven,

En elke dag is een nieuwe aankomst.

Draag de wielen langs de baan,

Degenen die met ons meerijden, schudden hun hoofd.

We zijn geobsedeerd door dit leven,

En elke dag is een nieuwe aankomst.