My Selene - Kotipelto & Liimatainen

Nocturnal poetry:

Dressed in the whitest silver you’d smile at me

Every night I wait for my sweet Selene

But still…

Solitude’s upon my skin

A Life that’s bound by the chains of reality

Would you let me be your Endymion?

I would

Bathe in your moonlight and slumber in peace

Enchanted by your kiss in forever sleep

But until we unite

I live for that night

Wait for time

Two souls entwine

In the break of new dawn

My hope is forlorn

Shadows they will fade

But I’m always in the shade

Without you…

Serene and silent sky

Rays of moon are dancing with the tide

A perfect sight, a world divine

And I…

The loneliest child alive

Always waiting, searching for my rhyme

I’m still alone in the dead of night

Silent I lie with a smile on my face

Appearance deceives and the silence betrays

As I wait for the time

My dream comes alive

Always out of sight

But never out of mind

And under waning moon

Still I long for you

Alone against the light

Solitude am I

In the end I’m enslaved by my dream

In the end there’s no soul who’d bleed for me

Hidden from daylight I’m sealed in my cave

Trapped in a dream that is slowly turning to nightmare where I’m all alone

Venial is life when you’re but a dream, the book is still open the pages as

empty as me

I cling to a hope that’s beginning to fade

Trying to break the desolation I hate

But until we unite

I live for that night

Wait for time

Two souls entwine

In the break of new dawn

My hope is forlorn

We will never meet

Only Misery and me

This is my final call

My evenfall

Drowning into time

I become the night

By the light of new day

I’ll fade away

Reality cuts deep

Would you bleed with me

My Selene

Nachtelijke poëzie:

Gekleed in het witste zilver zou je naar me glimlachen

Elke nacht wacht ik op mijn lieve Selene

Maar nog steeds…

Eenzaamheid is op mijn huid

Een leven dat is gebonden aan de ketens van de realiteit

Zou je mij je Endymion willen laten zijn?

Ik zou

Baad in je maanlicht en sluimer in vrede

Betoverd door je kus in de eeuwige slaap

Maar totdat we ons verenigen

Ik leef voor die nacht

Wacht op tijd

Twee zielen verstrengelen zich

In het aanbreken van de nieuwe dageraad

Mijn hoop is hopeloos

Schaduwen zullen vervagen

Maar ik ben altijd in de schaduw

Zonder jou…

Serene en stille lucht

Maanstralen dansen met het getij

Een perfect gezicht, een goddelijke wereld

En ik…

Het eenzaamste kind ter wereld

Altijd aan het wachten, op zoek naar mijn rijm

Ik ben nog steeds alleen in het holst van de nacht

Stil ik lig met een glimlach op mijn gezicht

Uiterlijk bedriegt en de stilte verraadt

Terwijl ik op de tijd wacht

Mijn droom komt tot leven

Altijd uit het zicht

Maar nooit uit het hart

En onder afnemende maan

Toch verlang ik naar je

Alleen tegen het licht

Eenzaamheid ben ik

Uiteindelijk ben ik verslaafd aan mijn droom

Uiteindelijk is er geen ziel die voor mij zou bloeden

Verborgen voor daglicht ben ik opgesloten in mijn grot

Gevangen in een droom die langzaam verandert in een nachtmerrie waarin ik helemaal alleen ben

Venial is het leven als je maar een droom bent, het boek is nog steeds open de pagina's als

leeg als ik

Ik klamp me vast aan een hoop die begint te vervagen

Proberen de verlatenheid te doorbreken die ik haat

Maar totdat we ons verenigen

Ik leef voor die nacht

Wacht op tijd

Twee zielen verstrengelen zich

In het aanbreken van de nieuwe dageraad

Mijn hoop is hopeloos

We zullen elkaar nooit ontmoeten

Alleen ellende en ik

Dit is mijn laatste gesprek

Mijn evenfall

Verdrinken in de tijd

Ik word de nacht

Bij het licht van een nieuwe dag

Ik zal vervagen

De realiteit snijdt diep

Zou je met me willen bloeden

Mijn Selene