Tatuado - Kortatu

Siempre té despiertas con ganas de vomitar

Toses, escupes: ¿pesadilla o realidad?

Te levantas con la ruina en tu pecho

Otro día a tratar de olvidar

Y en la calle contando tus pasos

Preferirías avanzar hacia atrás

Llevas tatuado en tu cabeza rapada:

«Era de otro» la única mujer que amabas

«Mi madre, la única mujer que he amado»

En tu cabeza rapada, llevas tatuado

Jugaste, con sueños de niño

En un mundo que se ha vuelto irreal

Ahora el vidrio de tus ojos

Sabes que nunca volverá a brillar

Y cuando caiga la noche

Ya temes lo que a quedar

El día que ya se ha acabado

Mañana, volverá a comenzar

Je wordt altijd wakker en wil overgeven

Je hoest, je spuugt: nachtmerrie of realiteit?

Je wordt wakker met een ruïne op je borst

Weer een dag om te proberen te vergeten

En op straat je stappen tellen

Ga je liever achteruit

Je hebt getatoeëerd op je geschoren hoofd:

"Het was van een ander" de enige vrouw van wie je hield

“Mijn moeder, de enige vrouw van wie ik ooit heb gehouden”

Op je geschoren hoofd heb je tatoeages

Je speelde, met kinderachtige dromen

In een wereld die onwerkelijk is geworden

Nu het glas van je ogen

Je weet dat het nooit meer zal schijnen

En als de avond valt

Je bent al bang voor wat er zal blijven

De dag die al voorbij is

Morgen begint het weer