Korpus Sepsis - Koldbrann

Til de bestialske haller, dithen lyset ei kan nå

Et bekmørkt sykelig vanvidd

Et lerret, et skyggespill

Over oss hvelver seg tusenårsnatten

Der oppe i høyden, sjakalen som våker

Hvis nærvær er et varsel

Et varsel om rov og terror

Ei kjent er medynk til dens øye

Jeg er her uten lov og dom, endog dette fengsel er mitt eget

En forgiftet tornekrans, en byrde gitt meg til del

Dette er mitt mål, min ferd for å bestige

En terskel i dypet av mitt indre

Vredens beger spilles utover grunnen

Mitt blod herjes av råskapens absint

Min marg kvernes innenfra

Mine sår flerres i eitrende glød

Jeg skriker uten strupe

Jeg tuktes i hudløs ekstase

Rituell årelating, leukemisk inseminasjon

Det hinsidiges pulsslag, infernalsk harnisk

Gryet av en mørkere epoke er her

Besatt av dyrets ånd, terskelen er overvunnet

En dvale endelig at ende

Korpus sepsis

Korpus sepsis

Naar de beestachtige zalen, waar het licht niet kan komen

Een donkere morbide waanzin

Een canvas, een schaduwspel

Boven ons, de duizendjarige nachtgewelven

Daar in de hoogte kijkt de jakhals toe

Als aanwezigheid een waarschuwing is

Een waarschuwing voor prooi en terreur

Een beroemdheid is zielig voor zijn ogen

Ik ben hier zonder wet en oordeel, zelfs deze gevangenis is van mij

Een vergiftigde doornenkrans, een last die mij gedeeltelijk is gegeven

Dit is mijn doel, mijn reis om te klimmen

Een drempel in de diepten van mijn interieur

De beker van toorn wordt over de grond uitgespeeld

Mijn bloed wordt geteisterd door de absint van wreedheid

Mijn merg wordt van binnenuit vermalen

Mijn wonden vermenigvuldigen zich in een giftige gloed

Ik schreeuw zonder keel

Ik was gedisciplineerd in extase zonder huid

Ritueel urineren, leukemische inseminatie

De polsslag van het hiernamaals, helse wapenrusting

De dageraad van een donkerder tijdperk is hier

Geobsedeerd door de geest van het beest, wordt de drempel overwonnen

Eindelijk een einde aan een winterslaap

Corpus sepsis

Corpus sepsis