Goat Lodge - Koldbrann

In search of meager serenity

Cunning demons ever striding

My arsenal of spirits

Shall haul me through the night

In clouded visions, in distorted dreams

I’m out in the open, driven to the brink

As the dead hill comes into view

There is nothing inbetween

By the cruelty of nature

By the madness of the sea

She will settle for nothing less

She will claim as she has given

The Cormorant in the distance

Blackwinged scout of Utrøst

Standing tall, in lonely majesty

Like an ill-boding totem

Whispering birches

Ancient soil of Suicide

Across the field of thorns

Tearing up my old sores

Looking down that dismal road

I shall never forget their faces

So many a fellow lost

Hanging from the gallows pole

Strangely, still connected

Bound by an ageless ritual

The blood of the traitors

Washed away with the morning tide

The Dweller of the Threshold

Reaching into his bag of tricks

The song of the Yellow Jester

An omen of the coming harvest

A passage to the clearing unfolds

Sacret stone formation

The shadow of Ibex horns

Appear before my weary feet

Turning the familiar key

Open the door to my interior places

As howling winds go silent

I surrender to my sanctity

In the chamber of reflections

Retracing my faltering steps

Cheap Kalinka and kettle coffee

Rid my heart of these overgrown burdens

On the outside, the world is moving

The same ugly ways as ever before

Unbeknown to what resides beneath them

And to what end their blood shall trickle

The old, mounted trophies

Are playing their games of mockery

By the horned moon, breathing life

Into these devious paintings

Crafted by hands unknown

Much too real, as if immersed

Into a Dream within a Dream

Cease to live through the broken shards

Blackout is a gift from below

Op zoek naar magere sereniteit

Sluwe demonen die altijd schrijden

Mijn arsenaal aan sterke drank

Zal me door de nacht slepen

In vertroebelde visioenen, in vervormde dromen

Ik ben in de open lucht, gedreven tot het uiterste

Als de dode heuvel in zicht komt

Er zit niets tussen

Door de wreedheid van de natuur

Door de waanzin van de zee

Ze neemt met niets minder genoegen

Ze zal claimen zoals ze heeft gegeven

De aalscholver in de verte

Blackwinged verkenner van Utrøst

Sta rechtop, in eenzame majesteit

Als een onheilspellende totem

Fluisterende berken

Oude bodem van zelfmoord

Over het veld van doornen

Mijn oude zweren verscheuren

Kijkend langs die sombere weg

Ik zal hun gezichten nooit vergeten

Zoveel mensen verloren

Hangend aan de galgpaal

Vreemd genoeg nog steeds verbonden

Gebonden door een tijdloos ritueel

Het bloed van de verraders

Weggespoeld met het ochtendtij

De bewoner van de drempel

In zijn tas met trucs reiken

Het lied van de gele nar

Een voorteken van de komende oogst

Een doorgang naar de open plek ontvouwt zich

Sacret steen formatie

De schaduw van steenbokhoorns

Verschijnen voor mijn vermoeide voeten

De vertrouwde sleutel omdraaien

Open de deur naar mijn binnenruimtes

Terwijl huilende winden stil worden

Ik geef me over aan mijn heiligheid

In de bezinningskamer

Mijn haperende stappen herhalen

Goedkope Kalinka en waterkoker koffie

Bevrijd mijn hart van deze overwoekerde lasten

Aan de buitenkant is de wereld in beweging

Dezelfde lelijke manieren als ooit tevoren

Zonder medeweten van wat zich eronder bevindt

En waartoe zal hun bloed druppelen?

De oude, gemonteerde trofeeën

Zijn hun bespottingen aan het spelen

Bij de gehoornde maan, die leven ademt

In deze sluwe schilderijen

Gemaakt door onbekende handen

Veel te echt, alsof je ondergedompeld bent

In een droom in een droom

Stop met leven door de gebroken scherven

Black-out is een geschenk van onderaf