То, что вечно - Kof

Темные улицы, певчие птицы,

Все, что сбудется мне всего нужно добиться.

Понял?

Вижу лица, вижу глаза людей,

Кто рядом и я там, кто ядом по тактам.

Вроде не так, но как-то интернет забыл про компакты,

И я так.

От будних пяток до выходных.

Жаль вообще, что начал,

Жизнь дает поддых, блядь, слава богу прокачен.

Закончи, если начал — никак иначе,

Мальчик, пустое дело, если в деле только пальчик.

Попутное движение порой бывает путаю,

А как же Женя, которая звонила утром?

И до пенсии буду читать и петь.

А как же пить?

Алкоголь, мать его итить,

Слышь, простите.

Моя судьба — моя тропа.

Припев:

Утром или вечером подлечим то, что вечно,

Держи груз на плечи и лови течение.

Дойдешь до цели — с облегчением бросай груз, а не ВУЗ,

И пусть гнилые корни тебя отпустят.

Утром или вечером подлечим то, что вечно,

Держи груз на плечи и лови течение.

Дойдешь до цели — с облегчением бросай груз, а не ВУЗ,

И пусть гнилые корни тебя отпустят.

Скажи, ты слышишь крик души?

Не слушай, туши.

Она ломает как шершавая стена карандаши.

Не спеши, все шаг за шагом,

Из толстовки в пиджак, на суши с Доширака.

А как еще?

Кушай кашу с молоком,

Даже если в горле ком, пробей молотком и будет норма.

Судьба — тропа, с тобой толпа,

Давай залипай и качай голова.

Припев:

Утром или вечером подлечим то, что вечно,

Держи груз на плечи и лови течение.

Дойдешь до цели — с облегчением бросай груз, а не ВУЗ,

И пусть гнилые корни тебя отпустят.

Утром или вечером подлечим то, что вечно,

Держи груз на плечи и лови течение.

Дойдешь до цели — с облегчением бросай груз, а не ВУЗ,

И пусть гнилые корни тебя отпустят.

Donkere straten, zangvogels

Alles wat uitkomt, moet ik gewoon bereiken.

Begrepen?

Ik zie gezichten, ik zie de ogen van mensen,

Wie is dichtbij en ik ben daar, wie is vergif in de tijd.

Het lijkt niet zo, maar op de een of andere manier vergat het internet de compacts,

En ik ook.

Van doordeweeks tot in het weekend.

Jammer dat ik ben begonnen

Het leven geeft adem, verdomme, godzijdank gepompt.

Eindig als je begonnen bent - niets anders,

Tjonge, een lege koffer als er maar een vinger in de koffer zit.

Passerend verkeer is soms verward,

Maar hoe zit het met Zhenya, die 's ochtends belde?

En tot mijn pensioen zal ik lezen en zingen.

Maar hoe zit het met drinken?

Alcohol, zijn moeder om te drinken,

Luister, het spijt me.

Mijn lot is mijn pad.

Refrein:

's Morgens of 's avonds zullen we behandelen wat eeuwig is,

Houd de last op uw schouders en vang de stroming op.

Wanneer je het doel bereikt - laat met opluchting de last vallen, niet de universiteit,

En laat de rotte wortels je gaan.

's Morgens of 's avonds zullen we behandelen wat eeuwig is,

Houd de last op uw schouders en vang de stroming op.

Wanneer je het doel bereikt - laat met opluchting de last vallen, niet de universiteit,

En laat de rotte wortels je gaan.

Vertel me, hoor je de roep van de ziel?

Luister niet, karkassen.

Ze breekt potloden als een ruwe muur.

Haast je niet, alles gaat stap voor stap,

Van een sweatshirt tot een jasje, tot sushi van Doshirak.

Hoe anders?

Eet pap met melk

Zelfs als er een brok in de keel is, sla met een hamer en het zal normaal zijn.

Het lot is een pad, de menigte is bij je,

Laten we vastlopen en je hoofd schudden.

Refrein:

's Morgens of 's avonds zullen we behandelen wat eeuwig is,

Houd de last op uw schouders en vang de stroming op.

Wanneer je het doel bereikt - laat met opluchting de last vallen, niet de universiteit,

En laat de rotte wortels je gaan.

's Morgens of 's avonds zullen we behandelen wat eeuwig is,

Houd de last op uw schouders en vang de stroming op.

Wanneer je het doel bereikt - laat met opluchting de last vallen, niet de universiteit,

En laat de rotte wortels je gaan.