Occlusion - Knight Area

Fool…

Do you think you can unravel the mystery of the curse so easily?

No…

The complexity of the curse is infinitely deeper

than the thoughts of your pathetic earthly mind…

Return to the labyrinth and suffer the fate of the Dark Souls

who will pay for my suffering until the score is evened.

Your cycle is complete… The end is near…

The end is near

I failed again, to break this endless cycle.

The shadows, in my soul have conquered me.

The time has come

To realize, the quest that I was on

Was doomed, no smile could shed a light.

Overwhelming, realizing the strength

when two could be as one.

Chasing the sunlight, for a moment in time,

It seemed like the battle was won.

Riding the waves of emotions and pain,

Fed from a whirlpool of tears.

Wading through soreness, the glow fades away,

The unbearable weight of all those years.

Searching for answers, freedom awaits,

The price seemed not too high.

Turning away, my senses self-contained:

Truth became a bitter lie.

Riding the waves of emotions and pain,

Fed from a whirlpool of tears.

Wading through soreness, the glow fades away,

The unbearable weight of all those years.

Failing, to escape my fate, on threshold of the final gate.

Surrender the one that I could trust, in an act full of disgust.

Falling, I will find my way, when 'being' ends here today.

Break down the prison that we share,

we will meet again sometime, somewhere…

The curse will play

Its game again, another phase will come.

The sign of doom, etched upon my skin.

Relief me now,

The dream is over, let it end right here.

The darkness, a frozen world awaits.

Awaits…

Gek…

Denk je dat je het mysterie van de vloek zo gemakkelijk kunt ontrafelen?

Nee…

De complexiteit van de vloek is oneindig dieper

dan de gedachten van je zielige aardse geest...

Keer terug naar het labyrint en onderga het lot van de Dark Souls

wie zal betalen voor mijn lijden tot de stand gelijk is.

Je cyclus is voltooid... Het einde is nabij...

Het einde is nabij

Ik slaagde er opnieuw niet in om deze eindeloze cirkel te doorbreken.

De schaduwen in mijn ziel hebben me overwonnen.

De tijd is gekomen

Om te beseffen, de zoektocht waar ik mee bezig was

Was gedoemd, geen enkele glimlach kon een licht werpen.

Overweldigend, de kracht beseffend

wanneer twee als één kunnen zijn.

Op jacht naar het zonlicht, voor een moment in de tijd,

Het leek alsof de strijd was gewonnen.

Berijdend op de golven van emoties en pijn,

Gevoed vanuit een draaikolk van tranen.

Wadend door pijn, vervaagt de gloed,

Het ondraaglijke gewicht van al die jaren.

Zoekend naar antwoorden, wacht de vrijheid,

De prijs leek niet te hoog.

Afwendend, mijn zintuigen op zichzelf staand:

De waarheid werd een bittere leugen.

Berijdend op de golven van emoties en pijn,

Gevoed vanuit een draaikolk van tranen.

Wadend door pijn, vervaagt de gloed,

Het ondraaglijke gewicht van al die jaren.

Falen, om aan mijn lot te ontsnappen, op de drempel van de laatste poort.

Geef degene die ik kon vertrouwen, in een daad vol walging.

Vallen, ik zal mijn weg vinden, wanneer 'zijn' hier vandaag eindigt.

Breek de gevangenis af die we delen,

we zullen elkaar ooit weer ontmoeten, ergens...

De vloek zal spelen

Het is weer zover, er komt een nieuwe fase.

Het teken van onheil, geëtst op mijn huid.

Help me nu,

De droom is voorbij, laat het hier eindigen.

De duisternis, een bevroren wereld wacht.

wacht…