Siehst du Mich noch - Klaus Johann Grobe

Das war in etwa wie zu schweigen

Fast lebelos

Nein so als würde man sich selbst zu Leide tun

Da war nichts mehr zu unterscheiden

Es bildet sich etwas alleine

Nicht mal mit dir

Nein so als wär das Mitleid mit sich selbst am

Da kann man nicht einmal mehr weinen

Ganz ratlos, ohne Ruh

Schaust du mir selber zu

da gibt es kein Vorbei

Dort wo die Andern sind

erst Recht zerrint

Nichts als wirklich stets im Griff

Let’s go

Ganz ratlos, ohne Ruh

Schaust du mir selber zu

Da gibt es kein Vorbei

Nichts all wirklich stets im Griff

Siehst du nicht

Mich gibt es nicht

Dat was een beetje alsof je stil was

Bijna levenloos

Nee, alsof je jezelf pijn doet

Er viel niets meer te onderscheiden

Iets vormt zich vanzelf

Zelfs niet met jou

Nee, alsof je medelijden hebt met jezelf

Je kunt niet eens meer huilen

Volledig hulpeloos, zonder rust

Kijk je zelf naar mij?

er is geen over

Daar waar de anderen zijn

des te meer

Niets dan echt altijd onder controle

Laten we gaan

Volledig hulpeloos, zonder rust

Kijk je zelf naar mij?

Er is geen over

Niets echt altijd onder controle

Zie je niet

ik besta niet