Gedicht - Klaus Johann Grobe

Auf der Seite des Niemands

Hat’s immer ganz viel Platz

Die Furcht vor dem Verderben

Sie hält uns vom Sterben

Du willst zurück in deine Welt

Doch hinten brennt noch Licht

Du willst zurück hast kaum noch Geld

Und ich schreib ein Gedicht

Nie wieder was wagen

Ich kann’s nicht ertragen

Wohin soll das führen

Ich will dich berühren

Aan de kant van niemand

Er is altijd ruimte genoeg

De angst voor verderf

Ze zorgt ervoor dat we niet dood gaan

Je wilt terug naar jouw wereld

Maar achterin brandt het licht nog

Je wilt terug en je hebt bijna geen geld

En ik schrijf een gedicht

Nooit meer durven

ik kan het niet aan

Waar moet dit toe leiden?

Ik wil je aanraken