Zwei Wie Wir - Klaus Hoffmann

Was sind wir für ein Liebespaar

So einmalig so sonderbar, wir beide

Zwei Züge gleichen Schienenstrang

Wie oft wurde uns davor bang, wir beide

Schon Duzend male nie gesagt

Dann immer wieder ausgepackt

Der Koffer blieb als Mahnung vor der Tür

Mein Lieb, Mein Leid

Das Hochzeitskleid brauchten wir nie

Zwei wie wir, zwei wie wir

Die haben für ihr Glück bezahlt

Zwei wie wir, die werden miteinander alt

Zwei wie wir, zwei wie wir

Die haben für ihr Glück bezahlt

Zwei wie wir, die werden miteinander alt

Wir sagten nie ein Leben lang

Wir sagten nur bis irgend wann, wir beide

Wir schworen es wird anders sein

Anders als bei den Eltern sein, wir beide

Doch küsst Du mich, dann zitter ich noch mehr

Mein Lieb, mein Leid

Das Hochzeitskleid steht dir wirklich sehr

Zwei wie wir…

Paare sind unschlagbar

Sie kommen immer nur zu zweit

So fürchterlich unnahbar

Hüte dich vor Paaren

Denn schon in einpaar Jahren

Wird daraus ein Kehrpaket

Aus zwei mal eins wird eins

Zwei wie wir…

Wat een liefdevol stel zijn wij

Zo uniek, zo raar, wij allebei

Twee treinen op hetzelfde spoor

Hoe vaak waren we bang, voor ons allebei?

Nog nooit een dozijn keer gezegd

Daarna altijd uitgepakt

De koffer bleef voor de deur staan ​​als herinnering

Mijn liefde, mijn verdriet

We hebben de trouwjurk nooit nodig gehad

Twee zoals wij, twee zoals wij

Ze betaalden voor hun geluk

Twee zoals wij, ze worden samen oud

Twee zoals wij, twee zoals wij

Ze betaalden voor hun geluk

Twee zoals wij, ze worden samen oud

We hebben nooit een leven lang gezegd

We zeiden gewoon tot een keer, wij allebei

We hebben gezworen dat het anders zal zijn

Anders dan bij mijn ouders zijn, allebei

Maar als je me kust, beef ik nog meer

Mijn liefde, mijn verdriet

De trouwjurk staat je echt goed

Twee zoals wij...

Koppels zijn onverslaanbaar

Ze komen altijd in paren

Zo verschrikkelijk ongenaakbaar

Pas op voor stellen

Want over een paar jaar

Het wordt een ingrijpend pakket

Twee keer één wordt één

Twee zoals wij...