Wegen Dir - Klaus Hoffmann

Wegen dir, hab' ich mich aus dem Ei gepellt

Wegen dir, mich in ein Bühnenlicht gestellt

Wegen dir, zitter' ich jeden Abend hier

Bin ich so nervös, so unerlöst

Und hoffe nur, du wärest hier

Wegen dir, habe ich Noten gelernt

Wegen dir, mich für Idioten erwärmt

Wegen dir, achte ich auf Gewicht und Bauch

Übe Spagat, esse Spinat

Und hoffe nur, du siehst mich auch

Wegen dir, verbrenn' ich mich auf diesen Brettern

Wegen dir, stell' ich die Liebe aufs Podest

Wegen dir, will ich die halbe Menschheit retten

Wegen dir, bin ich so hilflos und verletzt

Wegen dir, spiele ich gnadenlos Theater

Bin pathetisch und manchmal auch leicht verrückt

Spring' jeden Abend in den allertiefsten Krater

Lege Feuer, bin vom Herzeleid entzückt

Wegen dir, nehme ich Kränkungen in Kauf

Wegen dir, wach' ich nachts schweißgebadet auf

Wegen dir, geh' ich mit mir hart ins Gericht

Bin hinterm Vorhang, such' den Ausgang

Lieber Gott, verlass' mich nicht

Wegen dir, habe ich mich sooft verlorn

Wegen dir, mich immer wieder neu geborn

Wegen dir, mal' ich mir dieses Clownsgesicht

Kommt der Applaus, bin ich zuhaus

Dann sterbe ich und fürchte nichts

Wegen dir, wär' ich Politiker geworden

Vielleicht auch Priester oder Dirigent

In jedem Fall hätte ich mich bei dir beworben

Und bei Ablehnung ins Leichentuch geflennt

Wegen dir, fall' ich in allertiefste Tiefen

Wegen dir, plan' ich den supergrößten Coup

Doch von allen guten Geistern, die mich riefen

Ich glaube fast, der größte Schreihals, der warst du

Wegen dir, leb’ich mein Leben auf der Bühne

Über dich führte der Weg nach Haus zu mir

Mach' ich Verrenkungen

Bekomme Schenkungen

Geh' in Versenkungen

Wegen dir

Singe ich hier

Door jou heb ik mezelf uit mijn schulp gepeld

Door jou, zet me in een podiumlicht

Door jou beef ik hier elke avond

Ben ik zo nerveus, zo onverlost?

En hoop maar dat je hier was

Door jou heb ik cijfers geleerd

Door jou voelde ik me idioten

Door jou let ik op gewicht en buikspieren

Oefen splits, eet spinazie

En hoop maar dat je mij ook ziet

Door jou brand ik mezelf op deze borden

Door jou heb ik liefde op een voetstuk gezet

Door jou wil ik de helft van de mensheid redden

Door jou ben ik zo hulpeloos en gekwetst

Door jou speel ik genadeloos theater

Ik ben zielig en soms een beetje gek

Spring elke avond in de allerdiepste krater

Steek in brand, ben verrukt van hartzeer

Door jou accepteer ik beledigingen

Door jou word ik 's nachts badend in het zweet wakker

Door jou veroordeel ik mezelf hard

Ik ben achter het gordijn, op zoek naar de uitgang

Lieve God, verlaat me niet

Door jou ben ik mezelf zo vaak verloren

Door jou ben ik keer op keer geboren

Door jou schilder ik mezelf dit clownsgezicht

Als het applaus komt, ben ik thuis

Dan sterf ik en ben ik nergens bang voor

Door jou zou ik politicus zijn geworden

Misschien zelfs een priester of een dirigent

Ik had in ieder geval bij je gesolliciteerd

En huilde in de lijkwade toen hij werd afgewezen

Door jou val ik in de diepste diepten

Door jou plan ik de supergrootste staatsgreep

Maar van alle goede geesten die me belden

Ik denk bijna dat jij de grootste schreeuwer was

Door jou leef ik mijn leven op het podium

De weg naar huis leidde via jou naar mij

Ik maak verdraaiingen

Ontvang geschenken

Ga in zinken

Vanwege jou

ik zing hier