Mach Das Licht Noch Einmal An - Klaus Hoffmann

Königskind hat so geweint

Die Schlacht ist aus

Der Morgen scheint

Die Wunden auszuwaschen

Warum der Krampf

Wozu der Streit

Gebranntes Kind

In Einsamkeit

Komm, laß uns endlich schlafen

Soll das etwa die große Liebe sein

Der Traum vom Glück

So unnahbar allein

Vermauert, dicht

Und hinter Stacheldraht

Dort, wo man nicht mehr leidet

Dort wo der Tod uns scheidet

Mach das Licht noch einmal an

Ich will dir in die Augen sehn

Wir haben so viel Zeit vertan

Ich will dich sehn

Will dich spüren

Dich verstehen

Laß mich doch an dich heran

Mach das Licht noch einmal an

Die Nacht verblasst

Die Schlacht ist aus

Der Morgen spült

Die Wunden aus

Zwei Krieger

Müde die Schwerter ruhn

Da ist kein Weg

Und jeder hockt in seinem Eck

Verloren in den Siegen

Ich liebe dich

Und dennoch

Bist du mir Gefahr

Wie damals

Als für uns

Noch Frühling war

Dreh dich nicht ab

Ich will zu dir

Mein Lieb es tut mir leid

Hier meine Hand

Komm Schwesterchen

Wir gehen an Land

Koningskind huilde zo veel

De strijd is voorbij

De ochtend schijnt

Was de wonden uit

Waarom de kramp?

Waarom de ruzie?

verbrand kind

Alleen

Kom op, laten we eindelijk slapen

Moet dat grote liefde zijn?

De droom van geluk

Zo afstandelijk alleen

Ommuurd, gesloten

En achter prikkeldraad

Waar men niet langer lijdt

Waar de dood ons scheidt

Doe het licht weer aan

Ik wil in je ogen kijken

We hebben zoveel tijd verspild

ik wil je zien

Ik wil je voelen

begrijp je

Laat me dicht bij je komen

Doe het licht weer aan

De nacht vervaagt

De strijd is voorbij

De ochtend wast

De wonden eraf

Twee krijgers

Moe de zwaarden rusten

Er is geen manier

En iedereen hurkt in hun hoekje

Verloren in overwinningen

Ik houd van jou

Nog

Ben je een gevaar voor mij?

Zoals toen

wat ons betreft

Het was nog lente

Keer je niet af

ik wil naar jou komen

Mijn lief het spijt me

Hier is mijn hand

Kom op zus

We gaan aan land