Cry No More - Kj-52

The boy stepped out his house on to the sidewalk

Looked down the street on his block and then he just stopped

And tied the shoes on his feet and then he just walked

It was the middle of the week outside was real hot

He told his dad where he would be now and what not

Said he would go down by trees near the bus stop

The clock read quarter to three and he just thought I’ll sneak around and play

hide and seek in the back lot

And on his way to the spot a man from upstairs

Told him to stop and come here and he just stared

At this little boy of seven years with brown hair

And as he came near the man whispered in his ear

What he said left him numb frozen with fear

He wanted to run but his feet wouldn’t go anywhere

He wanted to scream but he couldn’t he was glued there

He wanted to leave but he wouldn’t he was too scared

Cry no more

You don’t have to cry no more

Don’t cry no more

You don’t have to cry no more

What happened that day left him changed forever

A day he wished he could erase and never remember

He tried to block out the pain as he got older

But he was consumed with hate now for this neighbor

And everyday he was ashamed when he saw himself

So ashamed that he proclaimed that he would never tell

Blocked out the memory of the pain so he’d never feel

He’d pretend to be okay and hide in his shell

He’d try to put a smile on his face like all was well

But this child couldn’t change what he really felt

He blamed God for the cards that he was dealt

His heart grew hard by the time he was twelve

Began to fall apart and his grades start to fail

Until the day he cried to God asking for His help

He wanted to find and start a new life for himself

He closed his eyes and into the arms of Christ he fell

Cry no more

You don’t have to cry no more

Don’t cry no more

You don’t have to cry no more

Everything you heard the boy would never speak

He held it all inside until he turned fifteen

I know that might be hard for you to believe

But he couldn’t talk about it until God set me free

See way back when he was seven years old

He was sexually abused but no one was ever told

With nowhere to turn and no place to go

See he thought he could get through and maintain control

But little did he know he couldn’t make it on his own

But that was just the time when you came through to show

How much You loved him and You wanted him to know

That You would never leave and You would never go

And You taught him to forgive and gave peace to his soul

And now he truly lives cause You made him whole

From that day ever since he ain’t never been alone

That’s why he’d convinced he don’t have to cry no more

Cry no more

You don’t have to cry no more

Don’t cry no more

You don’t have to cry no more

De jongen stapte uit zijn huis op het trottoir

Keek in de straat op zijn blok en toen stopte hij gewoon

En bond de schoenen aan zijn voeten en toen liep hij gewoon

Het was midden in de week buiten was erg warm

Hij vertelde zijn vader waar hij nu zou zijn en wat niet?

Zei dat hij langs bomen bij de bushalte zou gaan

De klok gaf kwart voor drie aan en hij dacht gewoon dat ik rond zou sluipen en spelen

verstoppertje in het achterhuis

En op weg naar de plek een man van boven

Ik zei hem te stoppen en hier te komen en hij staarde alleen maar

Bij deze kleine jongen van zeven jaar met bruin haar

En toen hij dichterbij kwam fluisterde de man in zijn oor:

Wat hij zei, maakte hem verdoofd van angst

Hij wilde rennen, maar zijn voeten wilden nergens heen

Hij wilde schreeuwen, maar hij kon niet, hij zat daar vastgelijmd

Hij wilde weggaan, maar hij zou niet te bang zijn

Huil niet meer

Je hoeft niet meer te huilen

Niet meer huilen

Je hoeft niet meer te huilen

Wat er die dag gebeurde, heeft hem voor altijd veranderd

Een dag waarvan hij wenste dat hij kon wissen en nooit meer zou herinneren

Hij probeerde de pijn te blokkeren naarmate hij ouder werd

Maar hij werd nu verteerd door haat voor deze buurman

En elke dag schaamde hij zich toen hij zichzelf zag

Zo beschaamd dat hij verkondigde dat hij het nooit zou vertellen

De herinnering aan de pijn geblokkeerd zodat hij het nooit zou voelen

Hij deed alsof hij in orde was en verstopte zich in zijn schulp

Hij zou proberen een glimlach op zijn gezicht te toveren alsof alles goed was

Maar dit kind kon niet veranderen wat hij echt voelde

Hij gaf God de schuld van de kaarten die hij kreeg

Zijn hart werd hard tegen de tijd dat hij twaalf was

Begon uit elkaar te vallen en zijn cijfers begonnen te zakken

Tot de dag dat hij tot God riep en om zijn hulp vroeg

Hij wilde een nieuw leven voor zichzelf vinden en beginnen

Hij sloot zijn ogen en in de armen van Christus viel hij

Huil niet meer

Je hoeft niet meer te huilen

Niet meer huilen

Je hoeft niet meer te huilen

Alles wat je hoorde, zou de jongen nooit spreken

Hij hield het allemaal binnen tot hij vijftien werd

Ik weet dat je dat misschien moeilijk kunt geloven

Maar hij kon er niet over praten totdat God me bevrijdde

Zie lang geleden toen hij zeven jaar oud was

Hij is seksueel misbruikt, maar dat is nooit aan iemand verteld

Met nergens om heen te gaan en geen plek om naartoe te gaan

Kijk, hij dacht dat hij erdoor kon komen en de controle kon behouden

Maar hij wist niet dat hij het niet alleen zou redden

Maar dat was precies het moment waarop je langskwam om te laten zien

Hoeveel U van hem hield en dat U hem wilde laten weten

Dat je nooit weg zou gaan en nooit zou gaan

En U leerde hem te vergeven en gaf vrede aan zijn ziel

En nu leeft hij echt, want Jij hebt hem heel gemaakt

Vanaf die dag sinds hij nooit alleen is geweest

Daarom was hij ervan overtuigd dat hij niet meer hoefde te huilen

Huil niet meer

Je hoeft niet meer te huilen

Niet meer huilen

Je hoeft niet meer te huilen