No Man's Land - King Tuff

I left home, tears in my eye

Where I was going, I had no idea

That must have been the last time I cried

From that moment forward all my teardrops disappeared

Yeah, I’m going down where there ain’t no one around

And nobody knows who I am

There’s no way out, no north, no south

Here, in no man’s land

Digging for days but no sign of diamonds

All that I saw was garbage and worms

And a glimpse of the future, the maniac horizon

A silhouette, I will dance in the lightning storm

Yeah, I’m going down to the forgotten part of town

With roses and rubies in my hands

The fog rolls in and waltzes with the wind

Here, in no man’s land

The time finally came to abandon my name

Take a blind-eyed leap into the big-old unknown

Someday maybe you’ll find me like a wild Santa Claus

In a tinfoil hat talking on a disconnected telephone

But I got my crown and I got my sacred cow

I’m a Buddha in the blazing, sinking sand

The purple skies electrify my eyes

Here, in no man’s land

Tell my neighbor to water my plants

Tell the Devil that I learned how to dance

Tell the Angels to wait up for me

Tell the world I’m free

And I’m deep in a dream the landscape is empty

Except for one soul, she’s waiting there for me

I fell into her arms, I faintly remember

The sweet song of salvation, the hummingbirds in the trees

Yeah, I’m checking out and I’m riding on a cloud

Back to where my whole being began

Well, I started to speak in tongues and swing around the sun

Here, in no man’s land

Here, in no man’s land

Here, in no man’s land

Ik verliet het huis, tranen in mijn ogen

Waar ik heen ging, ik had geen idee

Dat moet de laatste keer zijn geweest dat ik heb gehuild

Vanaf dat moment zijn al mijn tranen verdwenen

Ja, ik ga naar beneden waar niemand in de buurt is

En niemand weet wie ik ben

Er is geen uitweg, geen noorden, geen zuiden

Hier, in niemandsland

Dagenlang aan het graven, maar geen spoor van diamanten

Alles wat ik zag was afval en wormen

En een glimp van de toekomst, de maniakale horizon

Een silhouet, ik zal dansen in de bliksemstorm

Ja, ik ga naar het vergeten deel van de stad

Met rozen en robijnen in mijn handen

De mist komt binnen en walst met de wind

Hier, in niemandsland

Het werd eindelijk tijd om mijn naam in de steek te laten

Maak een blinde sprong in het grote oude onbekende

Misschien vind je me ooit als een wilde kerstman

Met een hoed van aluminiumfolie pratend op een niet-verbonden telefoon

Maar ik heb mijn kroon en ik heb mijn heilige koe

Ik ben een Boeddha in het brandende, zinkende zand

De paarse luchten prikkelen mijn ogen

Hier, in niemandsland

Vertel mijn buurman om mijn planten water te geven

Vertel de duivel dat ik heb leren dansen

Zeg tegen de engelen dat ze op me moeten wachten

Vertel de wereld dat ik vrij ben

En ik ben diep in een droom dat het landschap leeg is

Op één ziel na wacht ze daar op mij

Ik viel in haar armen, ik herinner me vaag

Het zoete lied van redding, de kolibries in de bomen

Ja, ik check uit en ik rijd op een wolk

Terug naar waar mijn hele wezen begon

Nou, ik begon in tongen te spreken en rond de zon te slingeren

Hier, in niemandsland

Hier, in niemandsland

Hier, in niemandsland