The Trickster - King of Asgard

All roads will lead here, all books have an end

No matter our efforts, the time that we spend

Telling our stories and trying to reason

At last when we enter the strangest of seasons

Words mean very little and you can be sure

That this is a place where you have been before

We’ve circled the hollow hills here at night

We’ve seen the same sick visions here in the moonlight

Shadowed talking will only get you so far

Sing louder!

Louder!

You are who you are

When the music dies down and the night comes alive

You will be there alone

You garrulous people, you poor restless souls

Fear’s had the worst of you, digging your holes

Telling our stories and trying to reason

At last when we enter the strangest of seasons

Like rabbits you’re hiding, running away

From something about to happen today

We’ve circled the hollow hills here at night

We’ve seen the same sick visions here in the moonlight

Shadowed talking will only get you so far

Sing louder!

Louder!

You are who you are

When the music dies down and the night comes alive

You will be there alone

And then of course, the great silence came is civilzation now quiet from shame?

No negotiation, no talking of blame?

This is indeed the strangest of seasons…

Shadowed talking will only get you so far

Sing louder!

Louder!

You are who you are

When the music dies down and the night comes alive

You will be there alone

Alle wegen leiden hierheen, alle boeken hebben een einde

Ongeacht onze inspanningen, de tijd die we besteden

Onze verhalen vertellen en proberen te redeneren

Eindelijk wanneer we de vreemdste seizoenen ingaan

Woorden betekenen heel weinig en je kunt er zeker van zijn

Dat dit een plek is waar je eerder bent geweest

We hebben hier 's nachts de holle heuvels omcirkeld

We hebben dezelfde zieke visioenen hier in het maanlicht gezien

Met praten in de schaduw kom je alleen tot nu toe

Zing harder!

Luider!

Je bent wie je bent

Wanneer de muziek verstomt en de nacht tot leven komt

Je zult er alleen zijn

Jullie praatzieke mensen, jullie arme rusteloze zielen

Angst had het slechtste van je, je gaten graven

Onze verhalen vertellen en proberen te redeneren

Eindelijk wanneer we de vreemdste seizoenen ingaan

Als konijnen verstop je je, vlucht je

Van iets dat vandaag gaat gebeuren

We hebben hier 's nachts de holle heuvels omcirkeld

We hebben dezelfde zieke visioenen hier in het maanlicht gezien

Met praten in de schaduw kom je alleen tot nu toe

Zing harder!

Luider!

Je bent wie je bent

Wanneer de muziek verstomt en de nacht tot leven komt

Je zult er alleen zijn

En toen kwam natuurlijk de grote stilte, is de beschaving nu stil van schaamte?

Geen onderhandeling, geen schuldbesef?

Dit zijn inderdaad de vreemdste seizoenen...

Met praten in de schaduw kom je alleen tot nu toe

Zing harder!

Luider!

Je bent wie je bent

Wanneer de muziek verstomt en de nacht tot leven komt

Je zult er alleen zijn