Alien Stars - Killah Priest

Priest the magnificent poet

I walk inside a Hindu Temple

Tripping while I fall and transform Into a trail of lotus

Then disappear like hocus pocus

When it comes to stretching ideas I do aerobics

So start flexing your joints

Because I won’t stop till I’m done stretching my point

The art of the rhyme started in the mind

A paradigm shift sperm hardened into a spine

His spine turn into the caduceus

The two dragons begin the looping, I ride to the gaze of Anubis

The Mayan stars to turn different ways like a Rubik’s

I could take a topic that’s worthless

Boring eyes in the popular searches just by dropping these verses

I’m a prisoner of the moment, so when I see a pen, I go in

I start my sentence, I hit my bars, that’s when it begins

Now my fossils is found in the cosmos

Link with the bones that they found in Morocco

Link with the mic that they found in the Congos

It was guarded by people wearing the ponchos

The burial plot surrounded by bronco’s

Standing on hind legs, behind him was a cave

The anthropologist stood amazed

This is divine soil, the paranormal

Prime-mortal that came through a time portal

To rhyme for you, can’t trace my race

From a different time and space, I was never designed from an ape

Was never a primate, I’m from a place, called the mindstate

Wait!

My first nation was called the imagination

In time, we became determination

To put substance in the perception of oneness

Spinning spiral threads, creating a cosmic spider web

To catch wonders, in all planes of dimensions of matter

Counters of information and data

Balance of mental sensations we gathered

The carriers of light, through the triple stages of night

Then I blew greatness into phrases that I write

In the land of Erech, when the madness entered

Only when the Father repented and the Sabbath ended

The land of Admah where Cain explained to a scribe

What happen between him and his brother when he died

He smirk as he commanded his army to do drills in the dirt

He said, «You know what really hurts, after you departure

I really have nothing left» and by the time I’m deceased

I’ll probably transform into the Angel of Death

And re-enter your atmosphere, dragging angels by their hair

Fire and brimstone raining from his spheres

Blood and crowns fallen while we sit on our horses

And I laugh as I look at my family portrait

I figure I found the first city

And knowing in their heart, they showed pity

Who want to rule the Earth with me?

The God of the Garden, the first son of Nod

The brotherhood of the marking

Detached Lamech and Tubal-cain

Kill em, the removal of the brain

The land of cannibal, the mistaken me as an animal

Now mistake me as Hannibal

Thousands of elephants impaled on the fence of Heaven

This mountain shaken the gates, I’ll be a legend

He turned around, screaming «victory» to his brethren

Which turned into skeletons in seconds, he turned back

His flesh also melted in the face of the army presence

No weapon is formed

Kings die

God’s live on

Planet we on

So don’t contest who’s the best lyricist

When you rhyme like from the futuristic time of period

Also you rhyme like you climbed out of a pyramid

And you shine, like you returned from a pilgrimage

Or a shrine, like the minds that designed the Book of Genesis

And mankind, made in Our images

When your message like the Epic of Gilgamesh

When your imperfection is accepted, you’re limitless

I scared myself

For eons

Priester de magnifieke dichter

Ik loop een hindoetempel binnen

Struikelen terwijl ik val en transformeer In een lotusspoor

Verdwijn dan als hocus pocus

Als het op stretching-ideeën aankomt, doe ik aan aerobics

Begin dus met het buigen van je gewrichten

Omdat ik niet zal stoppen voordat ik klaar ben met het verbeteren van mijn punt

De kunst van het rijm begon in de geest

Een paradigmaverschuiving sperma verhard tot een wervelkolom

Zijn ruggengraat verandert in de caduceus

De twee draken beginnen de looping, ik rijd naar de blik van Anubis

De Maya-sterren kunnen verschillende kanten op, zoals een Rubik's

Ik zou een onderwerp kunnen nemen dat waardeloos is

Vervelende ogen in de populaire zoekopdrachten door deze verzen weg te laten

Ik ben een gevangene van het moment, dus als ik een pen zie, ga ik naar binnen

Ik begin mijn zin, ik raak mijn tralies, dat is wanneer het begint

Nu zijn mijn fossielen gevonden in de kosmos

Link met de botten die ze in Marokko hebben gevonden

Link met de microfoon die ze in Congo hebben gevonden

Het werd bewaakt door mensen die de poncho's droegen

Het grafveld omringd door bronco's

Staande op achterpoten, achter hem was een grot

De antropoloog stond verbaasd

Dit is goddelijke grond, het paranormale

Prime-mortal die door een tijdportaal kwam

Om voor jou te rijmen, kan mijn ras niet traceren

Uit een andere tijd en ruimte, ik ben nooit ontworpen vanuit een aap

Was nooit een primaat, ik kom uit een plaats, genaamd de mindstate

Wacht!

Mijn eerste natie heette de verbeelding

Na verloop van tijd werden we vastberaden

Om inhoud te geven aan de perceptie van eenheid

Spiraaldraden spinnen, een kosmisch spinnenweb maken

Om wonderen te vangen, in alle dimensies van materie

Tellers met informatie en gegevens

Balans van mentale sensaties die we hebben verzameld

De dragers van licht, door de drievoudige stadia van de nacht

Toen blies ik grootsheid in zinnen die ik schrijf

In het land van Erech, toen de waanzin binnenkwam

Alleen toen de Vader zich bekeerde en de sabbat eindigde

Het land van Adam waar Kaïn uitlegde aan een schrijver

Wat gebeurde er tussen hem en zijn broer toen hij stierf?

Hij grijnsde terwijl hij zijn leger beval om oefeningen in het vuil te doen

Hij zei: "Weet je wat echt pijn doet, na je vertrek?"

Ik heb echt niets meer» en tegen de tijd dat ik overleden ben

Ik zal waarschijnlijk veranderen in de Engel des Doods

En betreed opnieuw je atmosfeer, engelen aan hun haren slepend

Vuur en zwavel regent uit zijn sferen

Bloed en kronen gevallen terwijl we op onze paarden zitten

En ik lach als ik naar mijn familieportret kijk

Ik denk dat ik de eerste stad heb gevonden

En in hun hart wetend, toonden ze medelijden

Wie wil er samen met mij over de aarde heersen?

De God van de Tuin, de eerste zoon van Nod

De broederschap van de markering

Vrijstaande Lamech en Tubal-Kaïn

Dood ze, de verwijdering van de hersenen

Het land van de kannibaal, de mensen die mij aangezien voor een dier

Zie me nu aan als Hannibal

Duizenden olifanten gespietst op het hek van de hemel

Deze berg schudde de poorten, ik zal een legende zijn

Hij draaide zich om en schreeuwde "overwinning" naar zijn broeders

Wat binnen enkele seconden in skeletten veranderde, keerde hij terug

Zijn vlees smolt ook in het aangezicht van de aanwezigheid van het leger

Er wordt geen wapen gevormd

koningen sterven

God leeft voort

Planeet waar we op zijn

Dus maak geen wedstrijd wie de beste tekstschrijver is

Wanneer je rijmt zoals uit de futuristische tijd van periode

Je rijmt ook alsof je uit een piramide bent geklommen

En je straalt, alsof je terugkomt van een bedevaart

Of een heiligdom, zoals de geesten die het Boek van Genesis hebben ontworpen

En de mensheid, gemaakt in Onze afbeeldingen

Wanneer uw bericht zoals het epos van Gilgamesh

Als je imperfectie wordt geaccepteerd, ben je grenzeloos

Ik maakte mezelf bang

Eeuwenlang