Cinéma - Kiemsa

Au 7 de la rue Pinel comme d´habitude

François ouvre son cinéma

Il est 20 heures la caisse est prête

Il pleut dehors l´hiver s´apprête

François attend des spectateurs

Depuis 20 heures mais tourne l´heure

Le vent s´engouffre dans l´entrée

Les vitres tremblent rien qu´a l´idée

D´un écran blanc pour la soirée

De sièges vides pour l´observer

Aucun client ne se profile

Sur la place Imbach tranquille

Ce soir sera sans cinéphile!

Personne dans la salle mais il est l´heure

François fait tourner son projecteur

Sur l´écran miteux «Les Diaboliques «Citation, musique de générique

Le balai en main François travaille

A la propreté de sa vieille salle

Le film tourne, l´intrigue s´installe,!

Quand une image subliminale le stoppe

A ce moment précis, la pellicule saute de plus en plus

Laissant apparaître des images familières à lavie de François

Et là, d´analèpses en analèpses, les images remontent les années

Remontent les mois, remontent les jours, remontent les heures

Il s´assoit et subi cette projection privée maléfique

Et il voit, défiler devant lui, sa misérable vie.(Bis)

Personne dans la salle mais François pleure

Assis là devant son projecteur

Sur l´écran miteux sa vie défile

Ce soir pas besoin de cinéphile

Les images s´enchaînent et lui font mal

Petit à petit son cour s´emballe

Douleur et larmes d´une vie sans charme

Violence et drame deviennent une arme

Zoals gewoonlijk in rue Pinel 7

François opent zijn bioscoop

Het is 20.00 uur, de kassa staat klaar

Het regent buiten de winter komt eraan

François verwacht toeschouwers

Sinds 20 uur maar draait de klok

De wind raast in de ingang

De ramen trillen alleen al bij de gedachte

Een wit scherm voor de avond

Lege stoelen om naar te kijken

Geen klanten op de loer

Op het rustige Imbachplein

Vanavond is bioscoopbezoekervrij!

Niemand in de kamer, maar het is tijd

François draait zijn projector

Op het armoedige scherm "Les Diaboliques" Quote, credits muziek

Bezem in de hand François werkt

Naar de netheid van zijn oude hal

De film draait, het plot komt tot rust!

Wanneer een subliminaal beeld hem stopt

Op dit precieze moment springt de film steeds meer op

Bekende beelden laten verschijnen in het leven van François

En daar, van analepsis tot analepsis, gaan de beelden jaren terug

Ga de maanden terug, ga de dagen terug, ga de uren terug

Hij zit en lijdt onder deze kwaadaardige privévertoning

En hij ziet zijn ellendige leven aan hem voorbijgaan.(Herhaal)

Niemand in de kamer behalve François huilt

Zittend voor zijn spotlight

Op het sjofele scherm rolt zijn leven

Vanavond geen filmfanaat nodig

De beelden volgen elkaar op en doen hem pijn

Beetje bij beetje wordt zijn hart meegesleept

Pijn en tranen van een charmeloos leven

Geweld en drama worden een wapen