Мир мух - Хаски

Город опустел: все покончили с собой

Лишь сигнализации хохочут вразнобой

Всё расчеловечено, и, тоже хохоча

Я теку по улице, ненужный, как моча

Город опустел

Рухнул крик с губ: "Я один тут"

Перебит люд, это — мир мух

Город опустел

Что я забыл тут?

Дело чьих рук

Этот пир, этот-этот мир мух?

Город опустел

Солнца грейпфрут выскочит вдруг

Из-за спин мух, будто бы глюк

Город-город опустел

Этот мир стух, так смердит труп

Будто сгнил скунс или скис суп

Мухи на барыге, словно шёлковый камзол

Я разжился дурью и пошёл в торговый молл

В трауре "Икея" и в унынии "Ашан" —

Церкви, для которых нет отныне прихожан

Этот нудный эскалатор, не ведущий ни к чему

Я сражаюсь с мухами за сухари и ветчину

За "Житан" без фильтра и за красный "Голуаз"

Камеры стыдливо прячут гаубицы глаз

Ведь город опустел, и у охранника ТЦ

Уже мухи групповухи собирают на лице

И только мумия торговли — манекен-абориген

Самозабвен торгует телом, не желаемый никем

Ведь город опустел

Мухи трахают обломки тел

Некрофилия

Шанс на теплообмен

Поцелуй меня, моя Венера (Венера)

Распахни для меня зачерствевший бутон

Пусть поёт нам альковные гимны

Трупоед-купидон

Автострада будто кладбище и будто дефиле

Тачки вывернули драное мазутное филе

Нараспашку в металлических бутонах орхидей

Разбитые увёртки перемолотых людей

Ведь город опустел: все покончили с собой (Покончили с собой)

Лишь сигнализации хохочут вразнобой (Вразнобой)

Я бреду между аварий, впрочем, тоже хохоча (Хохоча)

И пинаю голову какого-то хача (Какого-то хача)

Он был простым таксистом и не плавал в облаках

Ему хамили тёлки на высоких каблуках

Откатав своё на карусели оплеух

Он выдохнул, исчезнув в пелене лиловых мух

На ляжке неба молнии роскошный варикоз

Я стою в гармонии, опёршись о киоск

Кто дизайнер неба?

Какова его цена?

Что есть красота, ведь только я её ЦА?

Ведь город опустел, но охренительно-таки, что

Есть ещё в подлунном мире потребитель радуги

Это я!

Нанизываю бусины зубов

И разглядываю тату на голенищах сапогов

Ведь город опустел

Распродажа на ебаной барахолке тел

На которую больше никто не успе-ел

Город опустел

Рухнул крик с губ: "Я один тут"

Перебит люд, это — мир мух

Город опустел

Что я забыл тут?

Дело чьих рук

Этот пир, этот-этот мир мух?

Город опустел

Солнца грейпфрут выскочит вдруг

Из-за спин мух, будто бы глюк

Город-город опустел

Этот мир стух, так смердит труп

Будто сгнил скунс или скис суп

Самому себе невообразим

Я залетаю в оружейный магазин

Я забиваю убедительный косяк

Из свинца, из пороха, из ломтиков витрин

Хочу откланяться мушиному двору

Спешу приветствовать мушиную икру

Так умирает кх-кх последний человек

Я закрываю человеческий проект

De stad is leeg: iedereen heeft zelfmoord gepleegd

Alleen alarmen lachen buiten de orde

Alles is ontmenselijkt, en ook lachen

Ik stroom door de straat, nutteloos als urine

De stad is leeg

Een kreet viel van zijn lippen: "Ik ben hier alleen"

Gedode mensen, dit is een wereld van vliegen

De stad is leeg

Wat ben ik hier vergeten?

Kwestie van wiens handen

Dit feest, deze wereld van vliegen?

De stad is leeg

Sun (grapefruit duikt plotseling op)

Vanwege de ruggen van vliegen, als een glitch

De stad-stad is leeg

Deze wereld is dood, dus het lijk stinkt

Zoals een rottend stinkdier of zure soep

Vliegt op de venter, als een zijden hemdje

Ik kreeg dwaasheid te pakken en ging naar het winkelcentrum

In rouw "Ikea" en in wanhoop "Auchan" -

Kerken waarvoor geen parochianen meer zijn

Deze saaie roltrap leidt tot niets

Ik vecht tegen vliegen voor crackers en ham

Voor "Gitan" zonder filter en voor de rode "Goloise"

Camera's verbergen verlegen de houwitsers van hun ogen

De stad is immers leeg, en de bewaker van het winkelcentrum

Vliegt al gangbang verzamelen op het gezicht

En alleen de mummie van de handel is een inheemse mannequin

Onbaatzuchtige handel in het lichaam, door niemand gewenst

De stad is tenslotte leeg

Vliegen neuken het wrak van lichamen

necrofilie

Kans op warmtewisseling

Kus me mijn Venus (Venus)

Open voor mij een muffe knop

Laten we alkoofliederen zingen

Lijkeneter Cupido

Freeway als een begraafplaats en als een modeshow

Kruiwagens bleek de aan flarden oliefilet

Wijd open in metalen orchideeënknoppen

Gebroken ontwijkingen van grondmensen

De stad is immers leeg: iedereen pleegde zelfmoord (pleegde zelfmoord)

Alleen alarmen lachen buiten de orde (buiten de orde)

Ik dwaal tussen ongelukken door, maar ook lachend (Lachend)

En ik schop tegen het hoofd van een hack (Een hack)

Hij was een eenvoudige taxichauffeur en zwom niet in de wolken

Hij was onbeleefd tegen meiden op hoge hakken

Nadat hij zijn klap in het gezicht op de carrousel heeft gerold

Hij ademde uit en verdween in een sluier van paarse vliegen

Luxe spataderen op de dij van de hemel bliksem

Ik sta in harmonie, leunend op de kiosk

Wie is de ontwerper van de lucht?

Wat is de prijs?

Wat is schoonheid, omdat alleen ik de doelgroep ben?

De stad is tenslotte leeg, maar het is verdomme hetzelfde dat

Er is ook een regenboogconsument in de ondermaanse wereld

Ik ben het!

rijgen kralen van tanden

En ik kijk naar de tatoeage op de bovenkant van mijn laarzen

De stad is tenslotte leeg

Verkoop op de verdomde vlooienmarkt van lichamen

Waar niemand anders tijd voor had om te eten

De stad is leeg

Een kreet van de lippen stortte in: "Ik ben hier alleen"

Gedode mensen, dit is een wereld van vliegen

De stad is leeg

Wat ben ik hier vergeten?

Het werk van wiens handen

Dit feest, deze wereld van vliegen?

De stad is leeg

De grapefruitzon duikt plotseling op

Vanwege de ruggen van vliegen, als een glitch

De stad-stad is leeg

Deze wereld is dood, dus het lijk stinkt

Zoals een rottend stinkdier of zure soep

Ik kan het me niet voorstellen

Ik ga naar de wapenwinkel

Ik scoor een overtuigende joint

Van lood, van buskruit, van plakjes etalage

Ik wil buigen voor de vliegwerf

Ik haast me om de vliegenkuit te verwelkomen

Zo sterft de laatste man

Ik sluit het menselijke project