Na raskršću - Kerber

Tu smo na raskrscu

korak tezi od nebesa.

Ko slepi putnici

koje niko i ne ceka.

Sad se kaju majevi,

snezne zore i nemiri,

pitaju zasto smo ih

uopste budili.

Ne mogu zaspati

u toj kuci od snegova,

ni vise ljubiti

tvoje usne od pelina.

Kad kisa prestane

tu|i san ces obviti.

Na mojim zenama

neka druga ce ostati.

We staan ​​op een kruispunt

stap thesis uit de hemel.

Zoals blinde passagiers

waar niemand op zit te wachten.

Nu hebben de Maya's berouw,

besneeuwde dageraad en rellen,

ze vragen waarom we ze hebben

helemaal wakker geworden.

ik kan niet slapen

in dat sneeuwhuis,

niet meer liefhebben

je alsem lippen.

Als de regen stopt

de droom van iemand anders zal eindigen.

op mijn vrouwen

sommige anderen zullen blijven.