The Art of Collapsing - Keepsake

Where we take separate breaths

And memories of your perfume

Are forgotten

I stand choking on

The things you once said

The days once held close to my heart

And only one image

Remains

Short lived and reminiscent

Of your face

That pathetic angel

Drowning herself in your tears

Now begins her descent from our skies

But her wings were weak from the start

The first of our last good-byes

And I think to myself

Our lips would fit together so well

The final step in perfecting

The art of Collapsing

When your laughter is ignored

And that last painful smile

Fades away

Where we take separate breaths

And memories of your perfume

Are forgotten

I stand choking on

The things you once said

The days once held close to my heart

I fall choking on the lies you once said

And I’ll never look at you

Through the same

Eyes again

Waar we afzonderlijk ademen

En herinneringen aan je parfum

zijn vergeten

Ik sta te stikken in

De dingen die je ooit zei

De dagen die eens mijn hart na aan het hart lagen

En slechts één afbeelding

Stoffelijk overschot

Van korte duur en doet denken aan

Van je gezicht

Die zielige engel

Zichzelf verdrinkend in je tranen

Nu begint haar afdaling uit onze lucht

Maar haar vleugels waren vanaf het begin zwak

Het eerste van ons laatste afscheid

En ik denk bij mezelf

Onze lippen zouden zo goed bij elkaar passen

De laatste stap in perfectioneren

De kunst van het samenvouwen

Wanneer je lach wordt genegeerd

En die laatste pijnlijke glimlach

Verdwijnt

Waar we afzonderlijk ademen

En herinneringen aan je parfum

zijn vergeten

Ik sta te stikken in

De dingen die je ooit zei

De dagen die eens mijn hart na aan het hart lagen

Ik stik in de leugens die je ooit zei

En ik zal nooit naar je kijken

door hetzelfde

Ogen weer