Усталость - kavabanga Depo kolibri

Обними и я заплачу — единственный способ.

Друзья разбежались резко, занялись спортом.

Синоптик… не вещал плохой погоды дома…

Думал, жизнь — розы… Оказалась, шиповник.

Куплет I

Руки… Всплеск… Эмоции… Обморок…

Рукшин… Брест… Энгельс… Абакан.

Ангел дал песен, но решил всю нежность обокрасть.

Промёрзла душа.

А кем ты там пьёшь на брудершафт?

Я… молодость искал, думал, ушла к соседям…

Я … Подал её в розыск, ждал на день рождения.

И … Валяясь на полу не собранным пазлом.

Время тик-так, ноги топ-топ… топ.

Несите меня ветры туманом.

На ладони к маме.

Ночевать останусь.

И даже если вставать рано, я скажу «спасибо»,

И уйдёт усталость.

Здесь… квартира напомнит контейнер…

И… так зае****ся от нехватки денег!

Мне… жизнь поставит за характер «неуд».

Но успокойся, Рома, проблем же ведь нет тут!

Припев:

Пока в этом городе, что-то идёт не так,

И светофоры все сигналят красный,

Стали птицы падать с неба часто,

Я выброшу твои и свои паспорта.

Посмотри вокруг:

Я покажу тебе рубиновый закат.

Сохрани мечту,

Я докажу, что мы могли бы жить не так.

Куплет II

Голос мой подсел от дыма…

Молодость проходит быстрее, чем я думал.

Город зашумел от взрыва…

Теперь пью скотч и дофига окурков.

А помнишь те гитара, мама?

Под нашими дворами с ночи напролёт играли.

Теперь.

Кого покидало в разные стороны…

Кого — забрали поля… Кого — химические формулы.

Исписана тетрадь… Словами передать.

Позже заценит район под вечер.

Пускаем дым снова… Где бетон зарисован.

По своим улицам топаю ногами.

Наушники… от холода спасают.

Играет тихо минор.

Куплет — диктофон.

Позже — ждите подгон.

Три буквы — три брата!

С музыкой на века.

Греет правда, и плечо другана!

Иди на три буквы, ведь правда у каждого — своя!

Моя музыка… музыка… музыка…

Припев:

Пока в этом городе, что-то идёт не так,

И светофоры все сигналят красный,

Стали птицы падать с неба часто,

Я выброшу твои и свои паспорта.

Посмотри вокруг:

Я покажу тебе рубиновый закат.

Сохрани мечту,

Я докажу, что мы могли бы жить не так.

Несите меня ветры туманом.

На ладони к маме.

Ночевать останусь.

И даже если вставать рано, я скажу «спасибо»,

И уйдёт усталость.

Knuffel en ik zal huilen - de enige manier.

Vrienden vluchtten abrupt, gingen sporten.

De weerman... zond thuis geen slecht weer uit...

Ik dacht dat het leven rozen waren... Het bleken rozenbottels te zijn.

Vers I

Handen... Spatten... Emoties... Flauwvallen...

Rukshin... Brest... Engels... Abakan.

De engel gaf liedjes, maar besloot alle tederheid te stelen.

Dode ziel.

En wie drink je op broederschap?

Ik... zocht jeugd, dacht, ging naar de buren...

Ik... Ik heb haar op de gezochte lijst gezet, ik wachtte op haar verjaardag.

En... Op de grond liggen met een onafgemaakte puzzel.

Tijd tik-tak, benen top-top ... top.

Draag me met de winden van mist.

Op de palm van je moeder.

Ik zal overnachten.

En zelfs als ik vroeg opsta, zeg ik "dank je"

En vermoeidheid zal verdwijnen.

Hier ... zal het appartement lijken op een container ...

En... zo f*ck up door het gebrek aan geld!

Voor mij... zal het leven "mislukt" zijn voor het personage.

Maar kalm, Roma, er zijn hier geen problemen!

Refrein:

In deze stad gaat er iets mis,

En de verkeerslichten zijn allemaal rood,

Vogels begonnen vaak uit de lucht te vallen,

Ik zal jouw en mijn paspoorten weggooien.

Kijk om je heen:

Ik zal je een robijnrode zonsondergang laten zien.

Red de droom

Ik zal bewijzen dat we anders kunnen leven.

Vers II

Mijn stem is verslaafd aan de rook...

De jeugd gaat sneller voorbij dan ik dacht.

De stad was lawaaierig door de explosie...

Nu drink ik whisky en veel sigarettenpeuken.

Herinner je je die gitaren nog, mam?

Onder onze werven speelden ze de hele nacht.

Nutsvoorzieningen.

Wie is er in verschillende richtingen vertrokken...

Wie - de velden namen ... Wie - chemische formules.

Het notitieboekje is geschreven ... Om in woorden over te brengen.

Later 's avonds de omgeving verkennen.

Laten we weer roken ... Waar het beton is geschetst.

Ik stamp door mijn straten.

Koptelefoon... red je van de kou.

De mineur speelt zacht.

Het couplet is een voicerecorder.

Later - wacht op de pasvorm.

Drie letters - drie broers!

Met muziek voor alle tijden.

De waarheid is warm, en de schouder van de vriend!

Ga drie letters, want iedereen heeft zijn eigen waarheid!

Mijn muziek... muziek... muziek...

Refrein:

In deze stad gaat er iets mis,

En de verkeerslichten zijn allemaal rood,

Vogels begonnen vaak uit de lucht te vallen,

Ik zal jouw en mijn paspoorten weggooien.

Kijk om je heen:

Ik zal je een robijnrode zonsondergang laten zien.

Red de droom

Ik zal bewijzen dat we anders kunnen leven.

Draag me met de winden van mist.

Op de palm van je moeder.

Ik zal overnachten.

En zelfs als ik vroeg opsta, zeg ik "dank je"

En vermoeidheid zal verdwijnen.